Déclinaison / Conjugueur latin
praetervŏlo - Diathèse active
(praetervŏlo, praetervŏlas, praetervŏlāre, praetervolavi)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praetervŏlo |
| II sing. | praetervŏlas |
| III sing. | praetervŏlat |
| I plur. | praetervŏlāmus |
| II plur. | praetervŏlātis |
| III plur. | praetervŏlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetervŏlābam |
| II sing. | praetervŏlābas |
| III sing. | praetervŏlābat |
| I plur. | praetervŏlabāmus |
| II plur. | praetervŏlabātis |
| III plur. | praetervŏlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praetervŏlābo |
| II sing. | praetervŏlābis |
| III sing. | praetervŏlābit |
| I plur. | praetervŏlabĭmus |
| II plur. | praetervŏlabĭtis |
| III plur. | praetervŏlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praetervolavi |
| II sing. | praetervolavisti |
| III sing. | praetervolavit |
| I plur. | praetervolavĭmus |
| II plur. | praetervolavistis |
| III plur. | praetervolavēreunt, praetervolavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetervolavĕram |
| II sing. | praetervolavĕras |
| III sing. | praetervolavĕrat |
| I plur. | praetervolaverāmus |
| II plur. | praetervolaverātis |
| III plur. | praetervolavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praetervolavĕro |
| II sing. | praetervolavĕris |
| III sing. | praetervolavĕrit |
| I plur. | praetervolaverĭmus |
| II plur. | praetervolaverĭtis |
| III plur. | praetervolavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praetervŏlem |
| II sing. | praetervŏles |
| III sing. | praetervŏlet |
| I plur. | praetervŏlēmus |
| II plur. | praetervŏlētis |
| III plur. | praetervŏlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetervŏlārem |
| II sing. | praetervŏlāres |
| III sing. | praetervŏlāret |
| I plur. | praetervŏlarēmus |
| II plur. | praetervŏlarētis |
| III plur. | praetervŏlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praetervolavĕrim |
| II sing. | praetervolavĕris |
| III sing. | praetervolavĕrit |
| I plur. | praetervolaverĭmus |
| II plur. | praetervolaverĭtis |
| III plur. | praetervolavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetervolavissem |
| II sing. | praetervolavisses |
| III sing. | praetervolavisset |
| I plur. | praetervolavissēmus |
| II plur. | praetervolavissētis |
| III plur. | praetervolavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praetervŏla |
| II plur. | praetervŏlāte |
| FUTUR |
| II sing. | praetervŏlāto |
| III sing. | praetervŏlāto |
| II plur. | praetervŏlatōte |
| III plur. | praetervŏlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praetervŏlans, –antis |
| FUTUR |
| – |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praetervŏlāre |
| PARFAIT |
| praetervolavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praetervŏlandi |
| Datif: | praetervŏlando |
| Accusatif: | ad praetervŏlandum |
| Ablatif: | praetervŏlando |
| SUPIN |
| – |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETERVOLO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
