GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praetervĕhor - Diathèse passive

(praetervĕho, praetervĕhis, praetervexi, praetervĕhĕre, praetervectum)

verbe transitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praetervĕhor
 II sing. praetervĕhĕris, praetervĕhĕre
 III sing. praetervĕhĭtur
 I plur. praetervĕhĭmur
 II plur. praetervĕhimĭni
 III plur. praetervĕhuntur
IMPARFAIT
 I sing. praetervĕhēbar
 II sing. praetervĕhebāris, praetervĕhebāre
 III sing. praetervĕhebātur
 I plur. praetervĕhebāmur
 II plur. praetervĕhebamĭni
 III plur. praetervĕhebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praetervĕhar
 II sing. praetervĕhēris, praetervĕhēre
 III sing. praetervĕhētur
 I plur. praetervĕhēmur
 II plur. praetervĕhemĭni
 III plur. praetervĕhentur
PARFAIT
 I sing. praetervectus, –a, –um sum
 II sing. praetervectus, –a, –um es
 III sing. praetervectus, –a, –um est
 I plur. praetervecti, –ae, –a sumus
 II plur. praetervecti, –ae, –a estis
 III plur. praetervecti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praetervectus, –a, –um eram
 II sing. praetervectus, –a, –um eras
 III sing. praetervectus, –a, –um erat
 I plur. praetervecti, –ae, –a eramus
 II plur. praetervecti, –ae, –a eratis
 III plur. praetervecti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praetervectus, –a, –um ero
 II sing. praetervectus, –a, –um eris
 III sing. praetervectus, –a, –um erit
 I plur. praetervecti, –ae, –a erimus
 II plur. praetervecti, –ae, –a eritis
 III plur. praetervecti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praetervĕhar
 II sing. praetervĕhāris, praetervĕhāre
 III sing. praetervĕhātur
 I plur. praetervĕhāmur
 II plur. praetervĕhamĭni
 III plur. praetervĕhantur
IMPARFAIT
 I sing. praetervĕhĕrer
 II sing. praetervĕherēris, praetervĕherēre
 III sing. praetervĕherētur
 I plur. praetervĕherēmur
 II plur. praetervĕheremĭni
 III plur. praetervĕherentur
PARFAIT
 I sing. praetervectus, –a, –um sim
 II sing. praetervectus, –a, –um sis
 III sing. praetervectus, –a, –um sit
 I plur. praetervecti, –ae, –a simus
 II plur. praetervecti, –ae, –a sitis
 III plur. praetervecti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praetervectus, –a, –um essem
 II sing. praetervectus, –a, –um esses
 III sing. praetervectus, –a, –um esset
 I plur. praetervecti, –ae, –a essemus
 II plur. praetervecti, –ae, –a essetis
 III plur. praetervecti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praetervĕhĕre
 II plur. praetervĕhimĭni
FUTUR
 II sing. praetervĕhĭtor
 III sing. praetervĕhĭtor
 II plur. –
 III plur. praetervĕhuntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praetervectus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praetervĕhi
PARFAIT
 Singolare: praetervectus, –a, –um esse
 Plurale: praetervecti, –ae, –a esse
FUTUR
 praetervectum esse
GERUNDIVO
 praetervĕhendus, –a, –um
SUPIN
 praetervectu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praetervĕho praetervertens  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAETERVEHOR100}} ---CACHE---