Déclinaison / Conjugueur latin
praetervĕhor - Diathèse passive
(praetervĕho, praetervĕhis, praetervexi, praetervĕhĕre, praetervectum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praetervĕhor |
II sing. | praetervĕhĕris, praetervĕhĕre |
III sing. | praetervĕhĭtur |
I plur. | praetervĕhĭmur |
II plur. | praetervĕhimĭni |
III plur. | praetervĕhuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | praetervĕhēbar |
II sing. | praetervĕhebāris, praetervĕhebāre |
III sing. | praetervĕhebātur |
I plur. | praetervĕhebāmur |
II plur. | praetervĕhebamĭni |
III plur. | praetervĕhebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praetervĕhar |
II sing. | praetervĕhēris, praetervĕhēre |
III sing. | praetervĕhētur |
I plur. | praetervĕhēmur |
II plur. | praetervĕhemĭni |
III plur. | praetervĕhentur |
PARFAIT |
I sing. | praetervectus, a, um sum |
II sing. | praetervectus, a, um es |
III sing. | praetervectus, a, um est |
I plur. | praetervecti, ae, a sumus |
II plur. | praetervecti, ae, a estis |
III plur. | praetervecti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praetervectus, a, um eram |
II sing. | praetervectus, a, um eras |
III sing. | praetervectus, a, um erat |
I plur. | praetervecti, ae, a eramus |
II plur. | praetervecti, ae, a eratis |
III plur. | praetervecti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praetervectus, a, um ero |
II sing. | praetervectus, a, um eris |
III sing. | praetervectus, a, um erit |
I plur. | praetervecti, ae, a erimus |
II plur. | praetervecti, ae, a eritis |
III plur. | praetervecti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praetervĕhar |
II sing. | praetervĕhāris, praetervĕhāre |
III sing. | praetervĕhātur |
I plur. | praetervĕhāmur |
II plur. | praetervĕhamĭni |
III plur. | praetervĕhantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praetervĕhĕrer |
II sing. | praetervĕherēris, praetervĕherēre |
III sing. | praetervĕherētur |
I plur. | praetervĕherēmur |
II plur. | praetervĕheremĭni |
III plur. | praetervĕherentur |
PARFAIT |
I sing. | praetervectus, a, um sim |
II sing. | praetervectus, a, um sis |
III sing. | praetervectus, a, um sit |
I plur. | praetervecti, ae, a simus |
II plur. | praetervecti, ae, a sitis |
III plur. | praetervecti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praetervectus, a, um essem |
II sing. | praetervectus, a, um esses |
III sing. | praetervectus, a, um esset |
I plur. | praetervecti, ae, a essemus |
II plur. | praetervecti, ae, a essetis |
III plur. | praetervecti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praetervĕhĕre |
II plur. | praetervĕhimĭni |
FUTUR |
II sing. | praetervĕhĭtor |
III sing. | praetervĕhĭtor |
II plur. | |
III plur. | praetervĕhuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praetervectus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praetervĕhi |
PARFAIT |
Singolare: | praetervectus, a, um esse |
Plurale: | praetervecti, ae, a esse |
FUTUR |
praetervectum esse |
GERUNDIVO |
praetervĕhendus, a, um |
SUPIN |
praetervectu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETERVEHOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|