Déclinaison / Conjugueur latin
praetervĕho - Diathèse active
(praetervĕho, praetervĕhis, praetervexi, praetervĕhĕre, praetervectum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praetervĕho |
| II sing. | praetervĕhis |
| III sing. | praetervĕhit |
| I plur. | praetervĕhĭmus |
| II plur. | praetervĕhĭtis |
| III plur. | praetervĕhunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetervĕhēbam |
| II sing. | praetervĕhēbas |
| III sing. | praetervĕhēbat |
| I plur. | praetervĕhebāmus |
| II plur. | praetervĕhebātis |
| III plur. | praetervĕhēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praetervĕham |
| II sing. | praetervĕhes |
| III sing. | praetervĕhet |
| I plur. | praetervĕhēmus |
| II plur. | praetervĕhētis |
| III plur. | praetervĕhent |
| PARFAIT |
| I sing. | praetervexi |
| II sing. | praetervexisti |
| III sing. | praetervexit |
| I plur. | praetervexĭmus |
| II plur. | praetervexistis |
| III plur. | praetervexērunt, praetervexēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetervexĕram |
| II sing. | praetervexĕras |
| III sing. | praetervexĕrat |
| I plur. | praetervexerāmus |
| II plur. | praetervexerātis |
| III plur. | praetervexĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praetervexĕro |
| II sing. | praetervexĕris |
| III sing. | praetervexĕrit |
| I plur. | praetervexerĭmus |
| II plur. | praetervexerĭtis |
| III plur. | praetervexĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praetervĕham |
| II sing. | praetervĕhas |
| III sing. | praetervĕhat |
| I plur. | praetervĕhāmus |
| II plur. | praetervĕhātis |
| III plur. | praetervĕhant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetervĕhĕrem |
| II sing. | praetervĕhĕres |
| III sing. | praetervĕhĕret |
| I plur. | praetervĕherēmus |
| II plur. | praetervĕherētis |
| III plur. | praetervĕhĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praetervexĕrim |
| II sing. | praetervexĕris |
| III sing. | praetervexĕrit |
| I plur. | praetervexerĭmus |
| II plur. | praetervexerĭtis |
| III plur. | praetervexĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetervexissem |
| II sing. | praetervexisses |
| III sing. | praetervexisset |
| I plur. | praetervexissēmus |
| II plur. | praetervexissētis |
| III plur. | praetervexissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praetervĕhĕ |
| II plur. | praetervĕhĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praetervĕhĭto |
| III sing. | praetervĕhĭto |
| II plur. | praetervĕhitōte |
| III plur. | praetervĕhunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praetervĕhens, –entis |
| FUTUR |
| praetervectūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praetervĕhĕre |
| PARFAIT |
| praetervexisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praetervectūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praetervectūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praetervĕhendi |
| Datif: | praetervĕhendo |
| Accusatif: | ad praetervĕhendum |
| Ablatif: | praetervĕhendo |
| SUPIN |
| praetervectum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETERVEHO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
