Déclinaison / Conjugueur latin
praevincĭor - Diathèse passive
(praevincĭo, praevincis, praevinxi, praevincīre, praevinctum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praevincĭor |
II sing. | praevincīris, praevincīre |
III sing. | praevincītur |
I plur. | praevincīmur |
II plur. | praevincimĭni |
III plur. | praevinciuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | praevinciēbar |
II sing. | praevinciebāris, praevinciebāre |
III sing. | praevinciebātur |
I plur. | praevinciebāmur |
II plur. | praevinciebamĭni |
III plur. | praevinciebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praevincĭar |
II sing. | praevinciēris, praevinciēre |
III sing. | praevinciētur |
I plur. | praevinciēmur |
II plur. | praevinciemĭni |
III plur. | praevincientur |
PARFAIT |
I sing. | praevinctus, a, um sum |
II sing. | praevinctus, a, um es |
III sing. | praevinctus, a, um est |
I plur. | praevincti, ae, a sumus |
II plur. | praevincti, ae, a estis |
III plur. | praevincti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praevinctus, a, um eram |
II sing. | praevinctus, a, um eras |
III sing. | praevinctus, a, um erat |
I plur. | praevincti, ae, a eramus |
II plur. | praevincti, ae, a eratis |
III plur. | praevincti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praevinctus, a, um ero |
II sing. | praevinctus, a, um eris |
III sing. | praevinctus, a, um erit |
I plur. | praevincti, ae, a erimus |
II plur. | praevincti, ae, a eritis |
III plur. | praevincti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praevincĭar |
II sing. | praevinciāris, praevinciāre |
III sing. | praevinciātur |
I plur. | praevinciāmur |
II plur. | praevinciamĭni |
III plur. | praevinciantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praevincīrer |
II sing. | praevincirēris, praevinxirēre |
III sing. | praevincirētur |
I plur. | praevincirēmur |
II plur. | praevincirēmini |
III plur. | praevincirentur |
PARFAIT |
I sing. | praevinctus, a, um sim |
II sing. | praevinctus, a, um sis |
III sing. | praevinctus, a, um sit |
I plur. | praevincti, ae, a simus |
II plur. | praevincti, ae, a sitis |
III plur. | praevincti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praevinctus, a, um essem |
II sing. | praevinctus, a, um esses |
III sing. | praevinctus, a, um esset |
I plur. | praevincti, ae, a essemus |
II plur. | praevincti, ae, a essetis |
III plur. | praevincti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praevincīre |
II plur. | praevincimĭni |
FUTUR |
II sing. | praevincītor |
III sing. | praevincītor |
II plur. | |
III plur. | praevinciuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praevinctus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praevincīri |
PARFAIT |
Singolare: | praevinctus, a, um esse |
Plurale: | praevincti, ae, a esse |
FUTUR |
praevinctum esse |
GERUNDIVO |
praevinciendus, a, um |
SUPIN |
praevinctu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEVINCIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|