GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praevĭdĕor - Diathèse passive

(praevĭdĕo, praevĭdes, praevidi, praevĭdēre, praevisum)

verbe transitif II conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praevĭdĕor
 II sing. praevĭdēris, praevĭdēre
 III sing. praevĭdētur
 I plur. praevĭdēmur
 II plur. praevĭdemĭni
 III plur. praevĭdentur
IMPARFAIT
 I sing. praevĭdēbar
 II sing. praevĭdebāris
 III sing. praevĭdebātur
 I plur. praevĭdebāmur
 II plur. praevĭdebamĭni
 III plur. praevĭdebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praevĭdēbor
 II sing. praevĭdebĕris, praevĭdebĕre
 III sing. praevĭdebĭtur
 I plur. praevĭdebĭmur
 II plur. praevĭdebimĭni
 III plur. praevĭdebuntur
PARFAIT
 I sing. praevisus, –a, –um sum
 II sing. praevisus, –a, –um es
 III sing. praevisus, –a, –um est
 I plur. praevisi, –ae, –a sumus
 II plur. praevisi, –ae, –a estis
 III plur. praevisi, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praevisus, –a, –um eram
 II sing. praevisus, –a, –um eras
 III sing. praevisus, –a, –um erat
 I plur. praevisi, –ae, –a eramus
 II plur. praevisi, –ae, –a eratis
 III plur. praevisi, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praevisus, –a, –um ero
 II sing. praevisus, –a, –um eris
 III sing. praevisus, –a, –um erit
 I plur. praevisi, –ae, –a erimus
 II plur. praevisi, –ae, –a eritis
 III plur. praevisi, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praevĭdĕar
 II sing. praevĭdeāris, praevĭdeāre
 III sing. praevĭdeātur
 I plur. praevĭdeāmur
 II plur. praevĭdeamĭni
 III plur. praevĭdeantur
IMPARFAIT
 I sing. praevĭdērer
 II sing. praevĭderēris, praevĭderēre
 III sing. praevĭderētur
 I plur. praevĭderēmur
 II plur. praevĭderemĭni
 III plur. praevĭderentur
PARFAIT
 I sing. praevisus, –a, –um sim
 II sing. praevisus, –a, –um sis
 III sing. praevisus, –a, –um sit
 I plur. praevisi, –ae, –a simus
 II plur. praevisi, –ae, –a sitis
 III plur. praevisi, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praevisus, –a, –um essem
 II sing. praevisus, –a, –um esses
 III sing. praevisus, –a, –um esset
 I plur. praevisi, –ae, –a essemus
 II plur. praevisi, –ae, –a essetis
 III plur. praevisi, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praevĭdēre
 II plur. praevĭdemĭni
FUTUR
 II sing. praevĭdētor
 III sing. praevĭdētor
 II plur. –
 III plur. praevĭdentor
PARTICIPE
PARFAIT
 praevisus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praevĭdēri
PARFAIT
 Singolare: praevisus, –a, –um esse
 Plurale: praevisi, –ae, –a esse
FUTUR
 praevisum esse
GERUNDIVO
 praevĭdendus, –a, –um
SUPIN
 praevisu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praevĭdĕo praevĭgĭlans  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEVIDEOR100}} ---CACHE---