Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | praevĭans |
Gen. | praeviantis |
Dat. | praevianti |
Acc. | praeviantem |
Abl. | praevianti |
Voc. | praevĭans |
PLURIEL |
Nom. | praeviantes |
Gen. | praeviantĭum |
Dat. | praeviantĭbus |
Acc. | praeviantes |
Abl. | praeviantĭbus |
Voc. | praeviantes |
SINGULIER |
Nom. | praevĭans |
Gen. | praeviantis |
Dat. | praevianti |
Acc. | praeviantem |
Abl. | praevianti |
Voc. | praevĭans |
PLURIEL |
Nom. | praeviantes |
Gen. | praeviantĭum |
Dat. | praeviantĭbus |
Acc. | praeviantes |
Abl. | praeviantĭbus |
Voc. | praeviantes |
SINGULIER |
Nom. | praevĭans |
Gen. | praeviantis |
Dat. | praevianti |
Acc. | praevĭans |
Abl. | praevianti |
Voc. | praevĭans |
PLURIEL |
Nom. | praeviantĭa |
Gen. | praeviantĭum |
Dat. | praeviantĭbus |
Acc. | praeviantĭa |
Abl. | praeviantĭbus | |