Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | praevetitus |
Gen. | praevetiti |
Dat. | praevetito |
Acc. | praevetitum |
Abl. | praevetito |
Voc. | praevetite |
PLURIEL |
Nom. | praevetiti |
Gen. | praevetitōrum |
Dat. | praevetitis |
Acc. | praevetitos |
Abl. | praevetitis |
Voc. | praevetiti |
SINGULIER |
Nom. | praevetită |
Gen. | praevetitae |
Dat. | praevetitae |
Acc. | praevetitam |
Abl. | praevetitā |
Voc. | praevetită |
PLURIEL |
Nom. | praevetitae |
Gen. | praevetitārum |
Dat. | praevetitis |
Acc. | praevetitas |
Abl. | praevetitis |
Voc. | praevetitae |
SINGULIER |
Nom. | praevetitum |
Gen. | praevetiti |
Dat. | praevetito |
Acc. | praevetitum |
Abl. | praevetito |
Voc. | praevetitum |
PLURIEL |
Nom. | praevetita |
Gen. | praevetitōrum |
Dat. | praevetitis |
Acc. | praevetita |
Abl. | praevetitis | |