GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praevertor - Diathèse passive

(praeverto, praevertis, praeverti, praevertĕre, praeversum)

verbe transitif e intransitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praevertor
 II sing. praevertĕris, praevertĕre
 III sing. praevertĭtur
 I plur. praevertĭmur
 II plur. praevertimĭni
 III plur. praevertuntur
IMPARFAIT
 I sing. praevertēbar
 II sing. praevertebāris, praevertebāre
 III sing. praevertebātur
 I plur. praevertebāmur
 II plur. praevertebamĭni
 III plur. praevertebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praevertar
 II sing. praevertēris, praevertēre
 III sing. praevertētur
 I plur. praevertēmur
 II plur. praevertemĭni
 III plur. praevertentur
PARFAIT
 I sing. praeversus, –a, –um sum
 II sing. praeversus, –a, –um es
 III sing. praeversus, –a, –um est
 I plur. praeversi, –ae, –a sumus
 II plur. praeversi, –ae, –a estis
 III plur. praeversi, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praeversus, –a, –um eram
 II sing. praeversus, –a, –um eras
 III sing. praeversus, –a, –um erat
 I plur. praeversi, –ae, –a eramus
 II plur. praeversi, –ae, –a eratis
 III plur. praeversi, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praeversus, –a, –um ero
 II sing. praeversus, –a, –um eris
 III sing. praeversus, –a, –um erit
 I plur. praeversi, –ae, –a erimus
 II plur. praeversi, –ae, –a eritis
 III plur. praeversi, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praevertar
 II sing. praevertāris, praevertāre
 III sing. praevertātur
 I plur. praevertāmur
 II plur. praevertamĭni
 III plur. praevertantur
IMPARFAIT
 I sing. praevertĕrer
 II sing. praeverterēris, praeverterēre
 III sing. praeverterētur
 I plur. praeverterēmur
 II plur. praeverteremĭni
 III plur. praeverterentur
PARFAIT
 I sing. praeversus, –a, –um sim
 II sing. praeversus, –a, –um sis
 III sing. praeversus, –a, –um sit
 I plur. praeversi, –ae, –a simus
 II plur. praeversi, –ae, –a sitis
 III plur. praeversi, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praeversus, –a, –um essem
 II sing. praeversus, –a, –um esses
 III sing. praeversus, –a, –um esset
 I plur. praeversi, –ae, –a essemus
 II plur. praeversi, –ae, –a essetis
 III plur. praeversi, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praevertĕre
 II plur. praevertĭmini
FUTUR
 II sing. praevertĭtor
 III sing. praevertĭtor
 II plur. –
 III plur. praevertuntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praeversus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praeverti
PARFAIT
 Singolare: praeversus, –a, –um esse
 Plurale: praeversi, –ae, –a esse
FUTUR
 praeversum esse
GERUNDIVO
 praevertendus, –a, –um
SUPIN
 praeversu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praeverto praevertor  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEVERTOR100}} ---CACHE---