Déclinaison / Conjugueur latin
quaestĭōnor - Diathèse passive
(quaestĭōno, quaestĭōnas, quaestionavi, quaestĭōnāre, quaestionatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | quaestĭōnor |
II sing. | quaestĭōnāris, quaestĭōnāre |
III sing. | quaestĭōnātur |
I plur. | quaestĭōnāmur |
II plur. | quaestĭōnamĭni |
III plur. | quaestĭōnantur |
IMPARFAIT |
I sing. | quaestĭōnābar |
II sing. | quaestĭōnabāris, quaestĭōnabāre |
III sing. | quaestĭōnabātur |
I plur. | quaestĭōnabāmur |
II plur. | quaestĭōnabamĭni |
III plur. | quaestĭōnabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | quaestĭōnābor |
II sing. | quaestĭōnabĕris, quaestĭōnabĕre |
III sing. | quaestĭōnabĭtur |
I plur. | quaestĭōnabĭmur |
II plur. | quaestĭōnabimĭni |
III plur. | quaestĭōnabuntur |
PARFAIT |
I sing. | quaestionatus, a, um sum |
II sing. | quaestionatus, a, um es |
III sing. | quaestionatus, a, um est |
I plur. | quaestionati, ae, a sumus |
II plur. | quaestionati, ae, a estis |
III plur. | quaestionati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | quaestionatus, a, um eram |
II sing. | quaestionatus, a, um eras |
III sing. | quaestionatus, a, um erat |
I plur. | quaestionati, ae, a eramus |
II plur. | quaestionati, ae, a eratis |
III plur. | quaestionati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | quaestionatus, a, um ero |
II sing. | quaestionatus, a, um eris |
III sing. | quaestionatus, a, um erit |
I plur. | quaestionati, ae, a erimus |
II plur. | quaestionati, ae, a eritis |
III plur. | quaestionati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | quaestĭōner |
II sing. | quaestĭōnēris, quaestĭōnēre |
III sing. | quaestĭōnētur |
I plur. | quaestĭōnēmur |
II plur. | quaestĭōnemĭni |
III plur. | quaestĭōnentur |
IMPARFAIT |
I sing. | quaestĭōnārer |
II sing. | quaestĭōnarēris, quaestĭōnarēre |
III sing. | quaestĭōnarētur |
I plur. | quaestĭōnarēmur |
II plur. | quaestĭōnaremĭni |
III plur. | quaestĭōnarentur |
PARFAIT |
I sing. | quaestionatus, a, um sim |
II sing. | quaestionatus, a, um sis |
III sing. | quaestionatus, a, um sit |
I plur. | quaestionati, ae, a simus |
II plur. | quaestionati, ae, a sitis |
III plur. | quaestionati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | quaestionatus, a, um essem |
II sing. | quaestionatus, a, um esses |
III sing. | quaestionatus, a, um esset |
I plur. | quaestionati, ae, a essemus |
II plur. | quaestionati, ae, a essetis |
III plur. | quaestionati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | quaestĭōnāre |
II plur. | quaestĭōnamĭni |
FUTUR |
II sing. | quaestĭōnātor |
III sing. | quaestĭōnātor |
II plur. | |
III plur. | quaestĭōnantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
quaestionatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
quaestĭōnāri |
PARFAIT |
Singolare: | quaestionatus, a, um esse |
Plurale: | quaestionati, ae, a esse |
FUTUR |
quaestionatum esse |
GERUNDIVO |
quaestĭōnandus, a, um | |