GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


quaestĭōnor - Diathèse passive

(quaestĭōno, quaestĭōnas, quaestionavi, quaestĭōnāre, quaestionatum)

verbe transitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. quaestĭōnor
 II sing. quaestĭōnāris, quaestĭōnāre
 III sing. quaestĭōnātur
 I plur. quaestĭōnāmur
 II plur. quaestĭōnamĭni
 III plur. quaestĭōnantur
IMPARFAIT
 I sing. quaestĭōnābar
 II sing. quaestĭōnabāris, quaestĭōnabāre
 III sing. quaestĭōnabātur
 I plur. quaestĭōnabāmur
 II plur. quaestĭōnabamĭni
 III plur. quaestĭōnabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. quaestĭōnābor
 II sing. quaestĭōnabĕris, quaestĭōnabĕre
 III sing. quaestĭōnabĭtur
 I plur. quaestĭōnabĭmur
 II plur. quaestĭōnabimĭni
 III plur. quaestĭōnabuntur
PARFAIT
 I sing. quaestionatus, –a, –um sum
 II sing. quaestionatus, –a, –um es
 III sing. quaestionatus, –a, –um est
 I plur. quaestionati, –ae, –a sumus
 II plur. quaestionati, –ae, –a estis
 III plur. quaestionati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. quaestionatus, –a, –um eram
 II sing. quaestionatus, –a, –um eras
 III sing. quaestionatus, –a, –um erat
 I plur. quaestionati, –ae, –a eramus
 II plur. quaestionati, –ae, –a eratis
 III plur. quaestionati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. quaestionatus, –a, –um ero
 II sing. quaestionatus, –a, –um eris
 III sing. quaestionatus, –a, –um erit
 I plur. quaestionati, –ae, –a erimus
 II plur. quaestionati, –ae, –a eritis
 III plur. quaestionati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. quaestĭōner
 II sing. quaestĭōnēris, quaestĭōnēre
 III sing. quaestĭōnētur
 I plur. quaestĭōnēmur
 II plur. quaestĭōnemĭni
 III plur. quaestĭōnentur
IMPARFAIT
 I sing. quaestĭōnārer
 II sing. quaestĭōnarēris, quaestĭōnarēre
 III sing. quaestĭōnarētur
 I plur. quaestĭōnarēmur
 II plur. quaestĭōnaremĭni
 III plur. quaestĭōnarentur
PARFAIT
 I sing. quaestionatus, –a, –um sim
 II sing. quaestionatus, –a, –um sis
 III sing. quaestionatus, –a, –um sit
 I plur. quaestionati, –ae, –a simus
 II plur. quaestionati, –ae, –a sitis
 III plur. quaestionati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. quaestionatus, –a, –um essem
 II sing. quaestionatus, –a, –um esses
 III sing. quaestionatus, –a, –um esset
 I plur. quaestionati, –ae, –a essemus
 II plur. quaestionati, –ae, –a essetis
 III plur. quaestionati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. quaestĭōnāre
 II plur. quaestĭōnamĭni
FUTUR
 II sing. quaestĭōnātor
 III sing. quaestĭōnātor
 II plur. –
 III plur. quaestĭōnantor
PARTICIPE
PARFAIT
 quaestionatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 quaestĭōnāri
PARFAIT
 Singolare: quaestionatus, –a, –um esse
 Plurale: quaestionati, –ae, –a esse
FUTUR
 quaestionatum esse
GERUNDIVO
 quaestĭōnandus, –a, –um
SUPIN
 quaestionatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  quaestĭōno quaestĭuncŭla  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:QUAESTIONOR100}} ---CACHE---