Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | reclivis |
Gen. | reclivis |
Dat. | reclivi |
Acc. | reclivem |
Abl. | reclivi |
Voc. | reclivis |
PLURIEL |
Nom. | reclives |
Gen. | reclivĭum |
Dat. | reclivĭbus |
Acc. | reclives |
Abl. | reclivĭbus |
Voc. | reclives |
SINGULIER |
Nom. | reclivis |
Gen. | reclivis |
Dat. | reclivi |
Acc. | reclivem |
Abl. | reclivi |
Voc. | reclivis |
PLURIEL |
Nom. | reclives |
Gen. | reclivĭum |
Dat. | reclivĭbus |
Acc. | reclives |
Abl. | reclivĭbus |
Voc. | reclives |
SINGULIER |
Nom. | reclive |
Gen. | reclivis |
Dat. | reclivi |
Acc. | reclive |
Abl. | reclivi |
Voc. | reclive |
PLURIEL |
Nom. | reclivĭa |
Gen. | reclivĭum |
Dat. | reclivĭbus |
Acc. | reclivĭa |
Abl. | reclivĭbus | |