Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | reclivus |
Gen. | reclivi |
Dat. | reclivo |
Acc. | reclivum |
Abl. | reclivo |
Voc. | reclive |
PLURIEL |
Nom. | reclivi |
Gen. | reclivōrum |
Dat. | reclivis |
Acc. | reclivos |
Abl. | reclivis |
Voc. | reclivi |
SINGULIER |
Nom. | reclivă |
Gen. | reclivae |
Dat. | reclivae |
Acc. | reclivam |
Abl. | reclivā |
Voc. | reclivă |
PLURIEL |
Nom. | reclivae |
Gen. | reclivārum |
Dat. | reclivis |
Acc. | reclivas |
Abl. | reclivis |
Voc. | reclivae |
SINGULIER |
Nom. | reclivum |
Gen. | reclivi |
Dat. | reclivo |
Acc. | reclivum |
Abl. | reclivo |
Voc. | reclivum |
PLURIEL |
Nom. | recliva |
Gen. | reclivōrum |
Dat. | reclivis |
Acc. | recliva |
Abl. | reclivis | |