Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | repugnatorius |
Gen. | repugnatorii |
Dat. | repugnatorio |
Acc. | repugnatorium |
Abl. | repugnatorio |
Voc. | repugnatorie |
PLURIEL |
Nom. | repugnatorii |
Gen. | repugnatoriōrum |
Dat. | repugnatoriis |
Acc. | repugnatorios |
Abl. | repugnatoriis |
Voc. | repugnatorii |
SINGULIER |
Nom. | repugnatoriă |
Gen. | repugnatoriae |
Dat. | repugnatoriae |
Acc. | repugnatoriam |
Abl. | repugnatoriā |
Voc. | repugnatoriă |
PLURIEL |
Nom. | repugnatoriae |
Gen. | repugnatoriārum |
Dat. | repugnatoriis |
Acc. | repugnatorias |
Abl. | repugnatoriis |
Voc. | repugnatoriae |
SINGULIER |
Nom. | repugnatorium |
Gen. | repugnatorii |
Dat. | repugnatorio |
Acc. | repugnatorium |
Abl. | repugnatorio |
Voc. | repugnatorium |
PLURIEL |
Nom. | repugnatoria |
Gen. | repugnatoriōrum |
Dat. | repugnatoriis |
Acc. | repugnatoria |
Abl. | repugnatoriis | |