Déclinaison / Conjugueur latin
rĕpugno - Diathèse active
(rĕpugno, rĕpugnas, repugnavi, rĕpugnāre, repugnatum)
verbe intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | rĕpugno |
II sing. | rĕpugnas |
III sing. | rĕpugnat |
I plur. | rĕpugnāmus |
II plur. | rĕpugnātis |
III plur. | rĕpugnant |
IMPARFAIT |
I sing. | rĕpugnābam |
II sing. | rĕpugnābas |
III sing. | rĕpugnābat |
I plur. | rĕpugnabāmus |
II plur. | rĕpugnabātis |
III plur. | rĕpugnābant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | rĕpugnābo |
II sing. | rĕpugnābis |
III sing. | rĕpugnābit |
I plur. | rĕpugnabĭmus |
II plur. | rĕpugnabĭtis |
III plur. | rĕpugnābunt |
PARFAIT |
I sing. | repugnavi |
II sing. | repugnavisti |
III sing. | repugnavit |
I plur. | repugnavĭmus |
II plur. | repugnavistis |
III plur. | repugnavērunt, repugnavēre |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | repugnavĕram |
II sing. | repugnavĕras |
III sing. | repugnavĕrat |
I plur. | repugnaverāmus |
II plur. | repugnaverātis |
III plur. | repugnavĕrant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | repugnavĕro |
II sing. | repugnavĕris |
III sing. | repugnavĕrit |
I plur. | repugnaverĭmus |
II plur. | repugnaverĭtis |
III plur. | repugnavĕrint |
PRÉSENT |
I sing. | rĕpugnem |
II sing. | rĕpugnes |
III sing. | rĕpugnet |
I plur. | rĕpugnēmus |
II plur. | rĕpugnētis |
III plur. | rĕpugnent |
IMPARFAIT |
I sing. | rĕpugnārem |
II sing. | rĕpugnāres |
III sing. | rĕpugnāret |
I plur. | rĕpugnarēmus |
II plur. | rĕpugnarētis |
III plur. | rĕpugnārent |
PARFAIT |
I sing. | repugnavĕrim |
II sing. | repugnavĕris |
III sing. | repugnavĕrit |
I plur. | repugnaverĭmus |
II plur. | repugnaverĭtis |
III plur. | repugnavĕrint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | repugnavissem |
II sing. | repugnavisses |
III sing. | repugnavisset |
I plur. | repugnavissēmus |
II plur. | repugnavissētis |
III plur. | repugnavissent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | rĕpugna |
II plur. | rĕpugnāte |
FUTUR |
II sing. | rĕpugnāto |
III sing. | rĕpugnāto |
II plur. | rĕpugnatōte |
III plur. | rĕpugnanto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
rĕpugnans, antis |
FUTUR |
repugnatūrūs, a, ūm |
INFINITIF |
PRÉSENT |
rĕpugnāre |
PARFAIT |
repugnavisse |
FUTUR |
Singolare: | repugnatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | repugnatūros, as, a esse |
GERUNDIF |
Génitif: | rĕpugnandi |
Datif: | rĕpugnando |
Accusatif: | ad rĕpugnandum |
Ablatif: | rĕpugnando |
SUPIN |
repugnatum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:REPUGNO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|