Déclinaison / Conjugueur latin
sermōnor - Diathèse active
(sermōnor, sermōnāris, sermōnāri, sermonatus, sermonatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | sermōnor |
II sing. | sermōnāris, sermōnāre |
III sing. | sermōnātur |
I plur. | sermōnāmur |
II plur. | sermōnamĭni |
III plur. | sermōnantur |
IMPARFAIT |
I sing. | sermōnābar |
II sing. | sermōnabāris, sermōnabāre |
III sing. | sermōnabātur |
I plur. | sermōnabāmus |
II plur. | sermōnabamĭni |
III plur. | sermōnantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | sermōnābor |
II sing. | sermōnabĕris, sermōnabĕre |
III sing. | sermōnabĭtur |
I plur. | sermōnabĭmur |
II plur. | sermōnabimĭni |
III plur. | sermōnabuntur |
PARFAIT |
I sing. | sermonatus, a, um sum |
II sing. | sermonatus, a, um es |
III sing. | sermonatus, a, um est |
I plur. | sermonati, ae, a sumus |
II plur. | sermonati, ae, a estis |
III plur. | sermonati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | sermonatus, a, um eram |
II sing. | sermonatus, a, um eras |
III sing. | sermonatus, a, um erat |
I plur. | sermonati, ae, a eramus |
II plur. | sermonati, ae, a eratis |
III plur. | sermonati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | sermonatus, a, um ero |
II sing. | sermonatus, a, um eris |
III sing. | sermonatus, a, um erit |
I plur. | sermonati, ae, a erimus |
II plur. | sermonati, ae, a eritis |
III plur. | sermonati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | sermōner |
II sing. | sermōnēris, sermōnēre |
III sing. | sermōnētur |
I plur. | sermōnēmur |
II plur. | sermōnemĭni |
III plur. | sermōnentur |
IMPARFAIT |
I sing. | sermōnārer |
II sing. | sermōnarēris, sermōnarēre |
III sing. | sermōnarētur |
I plur. | sermōnāremur |
II plur. | sermōnaremĭni |
III plur. | sermōnarentur |
PARFAIT |
I sing. | sermonatus, a, um sim |
II sing. | sermonatus, a, um sis |
III sing. | sermonatus, a, um sit |
I plur. | sermonati, ae, a simus |
II plur. | sermonati, ae, a sitis |
III plur. | sermonati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | sermonatus, a, um essem |
II sing. | sermonatus, a, um esses |
III sing. | sermonatus, a, um esset |
I plur. | sermonati, ae, a essemus |
II plur. | sermonati, ae, a essetis |
III plur. | sermonati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | sermōnāre |
II plur. | sermōnamĭni |
FUTUR |
II sing. | sermōnātor |
III sing. | sermōnātor |
II plur. | |
III plur. | sermōnantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
sermōnāri |
PARFAIT |
Singolare: | sermonatus, a, um esse |
Plurale: | sermonati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | sermonatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | sermonatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
sermōnans, antis |
FUTUR |
sermonatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | sermonatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | sermōnandi |
Datif: | sermōnando |
Accusatif: | sermōnandum |
Ablatif: | sermōnando |
|
GERUNDIVO |
| |