Déclinaison / Conjugueur latin
vĕrĕor - Diathèse active
(vĕrĕor, vĕrēris, vĕrēri, veritus, veritum)
verbe transitif e intransitif déponent II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | vĕrĕor |
II sing. | vĕrēris, vĕrēre |
III sing. | vĕrētur |
I plur. | vĕrēmur |
II plur. | vĕremĭni |
III plur. | vĕrentur |
IMPARFAIT |
I sing. | vĕrēbar |
II sing. | vĕrebāris, vĕrebāre |
III sing. | vĕrebātur |
I plur. | vĕrebāmur |
II plur. | vĕrebamĭni |
III plur. | vĕrebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | vĕrēbor |
II sing. | vĕrebĕris, vĕrebĕre |
III sing. | vĕrebĭtur |
I plur. | vĕrebĭmur |
II plur. | vĕrebimĭni |
III plur. | vĕrebuntur |
PARFAIT |
I sing. | veritus, a, um sum |
II sing. | veritus, a, um es |
III sing. | veritus, a, um est |
I plur. | veriti, ae, a sumus |
II plur. | veriti, ae, a estis |
III plur. | veriti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | veritus, a, um eram |
II sing. | veritus, a, um eras |
III sing. | veritus, a, um erat |
I plur. | veriti, ae, a eramus |
II plur. | veriti, ae, a eratis |
III plur. | veriti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | veritus, a, um ero |
II sing. | veritus, a, um eris |
III sing. | veritus, a, um erit |
I plur. | veriti, ae, a erimus |
II plur. | veriti, ae, a eritis |
III plur. | veriti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | vĕrĕar |
II sing. | vĕreāris, vĕreāre |
III sing. | vĕreātur |
I plur. | vĕreāmur |
II plur. | vĕreamĭni |
III plur. | vĕreantur |
IMPARFAIT |
I sing. | vĕrērer |
II sing. | vĕrerēris, vĕrerēre |
III sing. | vĕrerētur |
I plur. | vĕrerēmur |
II plur. | vĕreremĭni |
III plur. | vĕrerentur |
PARFAIT |
I sing. | veritus, a, um sim |
II sing. | veritus, a, um sis |
III sing. | veritus, a, um sit |
I plur. | veriti, ae, a simus |
II plur. | veriti, ae, a sitis |
III plur. | veriti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | veritus, a, um essem |
II sing. | veritus, a, um esses |
III sing. | veritus, a, um esset |
I plur. | veriti, ae, a essemus |
II plur. | veriti, ae, a essetis |
III plur. | veriti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | vĕrēre |
II plur. | vĕremĭni |
FUTUR |
II sing. | vĕrētor |
III sing. | vĕrētor |
II plur. | |
III plur. | vĕrentor |
INFINITO |
PRÉSENT |
vĕrēri |
PARFAIT |
Singolare: | veritus, a, um esse |
Plurale: | veriti, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | veritūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | veritūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
vĕrens, entis |
FUTUR |
veritūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | veritum |
Passivo: | veritu |
GERUNDIF |
Génitif: | vĕrendi |
Datif: | vĕrendo |
Accusatif: | vĕrendum |
Ablatif: | vĕrendo |
|
GERUNDIVO |
vĕrendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:VEREOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|