Déclinaison / Conjugueur latin
concĭpĭlo - Diathèse active
(concĭpĭlo, concĭpĭlas, concipilavi, concĭpĭlāre, concipilatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | concĭpĭlo |
II sing. | concĭpĭlas |
III sing. | concĭpĭlat |
I plur. | concĭpĭlāmus |
II plur. | concĭpĭlātis |
III plur. | concĭpĭlant |
IMPARFAIT |
I sing. | concĭpĭlābam |
II sing. | concĭpĭlābas |
III sing. | concĭpĭlābat |
I plur. | concĭpĭlabāmus |
II plur. | concĭpĭlabātis |
III plur. | concĭpĭlābant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | concĭpĭlābo |
II sing. | concĭpĭlābis |
III sing. | concĭpĭlābit |
I plur. | concĭpĭlabĭmus |
II plur. | concĭpĭlabĭtis |
III plur. | concĭpĭlābunt |
PARFAIT |
I sing. | concipilavi |
II sing. | concipilavisti |
III sing. | concipilavit |
I plur. | concipilavĭmus |
II plur. | concipilavistis |
III plur. | concipilavērunt, concipilavēre |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | concipilavĕram |
II sing. | concipilavĕras |
III sing. | concipilavĕrat |
I plur. | concipilaverāmus |
II plur. | concipilaverātis |
III plur. | concipilavĕrant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | concipilavĕro |
II sing. | concipilavĕris |
III sing. | concipilavĕrit |
I plur. | concipilaverĭmus |
II plur. | concipilaverĭtis |
III plur. | concipilavĕrint |
PRÉSENT |
I sing. | concĭpĭlem |
II sing. | concĭpĭles |
III sing. | concĭpĭlet |
I plur. | concĭpĭlēmus |
II plur. | concĭpĭlētis |
III plur. | concĭpĭlent |
IMPARFAIT |
I sing. | concĭpĭlārem |
II sing. | concĭpĭlāres |
III sing. | concĭpĭlāret |
I plur. | concĭpĭlarēmus |
II plur. | concĭpĭlarētis |
III plur. | concĭpĭlārent |
PARFAIT |
I sing. | concipilavĕrim |
II sing. | concipilavĕris |
III sing. | concipilavĕrit |
I plur. | concipilaverĭmus |
II plur. | concipilaverĭtis |
III plur. | concipilavĕrint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | concipilavissem |
II sing. | concipilavisses |
III sing. | concipilavisset |
I plur. | concipilavissēmus |
II plur. | concipilavissētis |
III plur. | concipilavissent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | concĭpĭla |
II plur. | concĭpĭlāte |
FUTUR |
II sing. | concĭpĭlāto |
III sing. | concĭpĭlāto |
II plur. | concĭpĭlatōte |
III plur. | concĭpĭlanto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
concĭpĭlans, antis |
FUTUR |
concipilatūrūs, a, ūm |
INFINITIF |
PRÉSENT |
concĭpĭlāre |
PARFAIT |
concipilavisse |
FUTUR |
Singolare: | concipilatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | concipilatūros, as, a esse |
GERUNDIF |
Génitif: | concĭpĭlandi |
Datif: | concĭpĭlando |
Accusatif: | ad concĭpĭlandum |
Ablatif: | concĭpĭlando |
SUPIN |
concipilatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONCIPILO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|