Déclinaison / Conjugueur latin
dēlīmĭtor - Diathèse passive
(dēlīmĭto, dēlīmĭtas, delimitavi, dēlīmĭtāre, delimitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | dēlīmĭtor |
II sing. | dēlīmĭtāris, dēlīmĭtāre |
III sing. | dēlīmĭtātur |
I plur. | dēlīmĭtāmur |
II plur. | dēlīmĭtamĭni |
III plur. | dēlīmĭtantur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēlīmĭtābar |
II sing. | dēlīmĭtabāris, dēlīmĭtabāre |
III sing. | dēlīmĭtabātur |
I plur. | dēlīmĭtabāmur |
II plur. | dēlīmĭtabamĭni |
III plur. | dēlīmĭtabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dēlīmĭtābor |
II sing. | dēlīmĭtabĕris, dēlīmĭtabĕre |
III sing. | dēlīmĭtabĭtur |
I plur. | dēlīmĭtabĭmur |
II plur. | dēlīmĭtabimĭni |
III plur. | dēlīmĭtabuntur |
PARFAIT |
I sing. | delimitatus, a, um sum |
II sing. | delimitatus, a, um es |
III sing. | delimitatus, a, um est |
I plur. | delimitati, ae, a sumus |
II plur. | delimitati, ae, a estis |
III plur. | delimitati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | delimitatus, a, um eram |
II sing. | delimitatus, a, um eras |
III sing. | delimitatus, a, um erat |
I plur. | delimitati, ae, a eramus |
II plur. | delimitati, ae, a eratis |
III plur. | delimitati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | delimitatus, a, um ero |
II sing. | delimitatus, a, um eris |
III sing. | delimitatus, a, um erit |
I plur. | delimitati, ae, a erimus |
II plur. | delimitati, ae, a eritis |
III plur. | delimitati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | dēlīmĭter |
II sing. | dēlīmĭtēris, dēlīmĭtēre |
III sing. | dēlīmĭtētur |
I plur. | dēlīmĭtēmur |
II plur. | dēlīmĭtemĭni |
III plur. | dēlīmĭtentur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēlīmĭtārer |
II sing. | dēlīmĭtarēris, dēlīmĭtarēre |
III sing. | dēlīmĭtarētur |
I plur. | dēlīmĭtarēmur |
II plur. | dēlīmĭtaremĭni |
III plur. | dēlīmĭtarentur |
PARFAIT |
I sing. | delimitatus, a, um sim |
II sing. | delimitatus, a, um sis |
III sing. | delimitatus, a, um sit |
I plur. | delimitati, ae, a simus |
II plur. | delimitati, ae, a sitis |
III plur. | delimitati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | delimitatus, a, um essem |
II sing. | delimitatus, a, um esses |
III sing. | delimitatus, a, um esset |
I plur. | delimitati, ae, a essemus |
II plur. | delimitati, ae, a essetis |
III plur. | delimitati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dēlīmĭtāre |
II plur. | dēlīmĭtamĭni |
FUTUR |
II sing. | dēlīmĭtātor |
III sing. | dēlīmĭtātor |
II plur. | |
III plur. | dēlīmĭtantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
delimitatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
dēlīmĭtāri |
PARFAIT |
Singolare: | delimitatus, a, um esse |
Plurale: | delimitati, ae, a esse |
FUTUR |
delimitatum esse |
GERUNDIVO |
dēlīmĭtandus, a, um | |