GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


dēlīnĕor - Diathèse passive

(dēlīnĕo, dēlīnĕas, delineavi, dēlīnĕāre, delineatum)

verbe transitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. dēlīnĕor
 II sing. dēlīnĕāris, dēlīnĕāre
 III sing. dēlīnĕātur
 I plur. dēlīnĕāmur
 II plur. dēlīnĕamĭni
 III plur. dēlīnĕantur
IMPARFAIT
 I sing. dēlīnĕābar
 II sing. dēlīnĕabāris, dēlīnĕabāre
 III sing. dēlīnĕabātur
 I plur. dēlīnĕabāmur
 II plur. dēlīnĕabamĭni
 III plur. dēlīnĕabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. dēlīnĕābor
 II sing. dēlīnĕabĕris, dēlīnĕabĕre
 III sing. dēlīnĕabĭtur
 I plur. dēlīnĕabĭmur
 II plur. dēlīnĕabimĭni
 III plur. dēlīnĕabuntur
PARFAIT
 I sing. delineatus, –a, –um sum
 II sing. delineatus, –a, –um es
 III sing. delineatus, –a, –um est
 I plur. delineati, –ae, –a sumus
 II plur. delineati, –ae, –a estis
 III plur. delineati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. delineatus, –a, –um eram
 II sing. delineatus, –a, –um eras
 III sing. delineatus, –a, –um erat
 I plur. delineati, –ae, –a eramus
 II plur. delineati, –ae, –a eratis
 III plur. delineati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. delineatus, –a, –um ero
 II sing. delineatus, –a, –um eris
 III sing. delineatus, –a, –um erit
 I plur. delineati, –ae, –a erimus
 II plur. delineati, –ae, –a eritis
 III plur. delineati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. dēlīnĕer
 II sing. dēlīnĕēris, dēlīnĕēre
 III sing. dēlīnĕētur
 I plur. dēlīnĕēmur
 II plur. dēlīnĕemĭni
 III plur. dēlīnĕentur
IMPARFAIT
 I sing. dēlīnĕārer
 II sing. dēlīnĕarēris, dēlīnĕarēre
 III sing. dēlīnĕarētur
 I plur. dēlīnĕarēmur
 II plur. dēlīnĕaremĭni
 III plur. dēlīnĕarentur
PARFAIT
 I sing. delineatus, –a, –um sim
 II sing. delineatus, –a, –um sis
 III sing. delineatus, –a, –um sit
 I plur. delineati, –ae, –a simus
 II plur. delineati, –ae, –a sitis
 III plur. delineati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. delineatus, –a, –um essem
 II sing. delineatus, –a, –um esses
 III sing. delineatus, –a, –um esset
 I plur. delineati, –ae, –a essemus
 II plur. delineati, –ae, –a essetis
 III plur. delineati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. dēlīnĕāre
 II plur. dēlīnĕamĭni
FUTUR
 II sing. dēlīnĕātor
 III sing. dēlīnĕātor
 II plur. –
 III plur. dēlīnĕantor
PARTICIPE
PARFAIT
 delineatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 dēlīnĕāri
PARFAIT
 Singolare: delineatus, –a, –um esse
 Plurale: delineati, –ae, –a esse
FUTUR
 delineatum esse
GERUNDIVO
 dēlīnĕandus, –a, –um
SUPIN
 delineatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  dēlīnĕo dēlingens  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:DELINEOR100}} ---CACHE---