GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


dēlinĭor - Diathèse passive

(dēlinĭo, dēlinis, delinii, dēlinīre, delinitum)

verbe transitif IV conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. dēlinĭor
 II sing. dēlinīris, dēlinīre
 III sing. dēlinītur
 I plur. dēlinīmur
 II plur. dēlinimĭni
 III plur. dēliniuntur
IMPARFAIT
 I sing. dēliniēbar
 II sing. dēliniebāris, dēliniebāre
 III sing. dēliniebātur
 I plur. dēliniebāmur
 II plur. dēliniebamĭni
 III plur. dēliniebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. dēlinĭar
 II sing. dēliniēris, dēliniēre
 III sing. dēliniētur
 I plur. dēliniēmur
 II plur. dēliniemĭni
 III plur. dēlinientur
PARFAIT
 I sing. delinitus, –a, –um sum
 II sing. delinitus, –a, –um es
 III sing. delinitus, –a, –um est
 I plur. deliniti, –ae, –a sumus
 II plur. deliniti, –ae, –a estis
 III plur. deliniti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. delinitus, –a, –um eram
 II sing. delinitus, –a, –um eras
 III sing. delinitus, –a, –um erat
 I plur. deliniti, –ae, –a eramus
 II plur. deliniti, –ae, –a eratis
 III plur. deliniti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. delinitus, –a, –um ero
 II sing. delinitus, –a, –um eris
 III sing. delinitus, –a, –um erit
 I plur. deliniti, –ae, –a erimus
 II plur. deliniti, –ae, –a eritis
 III plur. deliniti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. dēlinĭar
 II sing. dēliniāris, dēliniāre
 III sing. dēliniātur
 I plur. dēliniāmur
 II plur. dēliniamĭni
 III plur. dēliniantur
IMPARFAIT
 I sing. dēlinīrer
 II sing. dēlinirēris, deliniirēre
 III sing. dēlinirētur
 I plur. dēlinirēmur
 II plur. dēlinirēmini
 III plur. dēlinirentur
PARFAIT
 I sing. delinitus, –a, –um sim
 II sing. delinitus, –a, –um sis
 III sing. delinitus, –a, –um sit
 I plur. deliniti, –ae, –a simus
 II plur. deliniti, –ae, –a sitis
 III plur. deliniti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. delinitus, –a, –um essem
 II sing. delinitus, –a, –um esses
 III sing. delinitus, –a, –um esset
 I plur. deliniti, –ae, –a essemus
 II plur. deliniti, –ae, –a essetis
 III plur. deliniti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. dēlinīre
 II plur. dēlinimĭni
FUTUR
 II sing. dēlinītor
 III sing. dēlinītor
 II plur. –
 III plur. dēliniuntor
PARTICIPE
PARFAIT
 delinitus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 dēlinīri
PARFAIT
 Singolare: delinitus, –a, –um esse
 Plurale: deliniti, –ae, –a esse
FUTUR
 delinitum esse
GERUNDIVO
 dēliniendus, –a, –um
SUPIN
 delinitu

Voir la forme active de ce verbe


<<  dēlīnio dēlīnior  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:DELINIOR100}} ---CACHE---