Déclinaison / Conjugueur latin
dēsuēfĭo - Diathèse passive
(dēsuēfăcĭo, dēsuēfăcis, dēsuēfăcĕre, desuefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | dēsuēfĭo |
II sing. | dēsuēfis |
III sing. | dēsuēfit |
I plur. | dēsuēfīmus |
II plur. | dēsuēfītis |
III plur. | dēsuēfiunt |
IMPARFAIT |
I sing. | dēsuēfiēbam |
II sing. | dēsuēfiēbas |
III sing. | dēsuēfiēbat |
I plur. | dēsuēfiebāmus |
II plur. | dēsuēfiebātis |
III plur. | dēsuēfiēbant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dēsuēfĭam |
II sing. | dēsuēfĭes |
III sing. | dēsuēfĭet |
I plur. | dēsuēfiēmus |
II plur. | dēsuēfiētis |
III plur. | dēsuēfĭent |
PARFAIT |
I sing. | desuefactus, a, um sum |
II sing. | desuefactus, a, um es |
III sing. | desuefactus, a, um est |
I plur. | desuefacti, ae, a sumus |
II plur. | desuefacti, ae, a estis |
III plur. | desuefacti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | desuefactus, a, um eram |
II sing. | desuefactus, a, um eras |
III sing. | desuefactus, a, um erat |
I plur. | desuefacti, ae, a eramus |
II plur. | desuefacti, ae, a eratis |
III plur. | desuefacti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | desuefactus, a, um ero |
II sing. | desuefactus, a, um eris |
III sing. | desuefactus, a, um erit |
I plur. | desuefacti, ae, a erimus |
II plur. | desuefacti, ae, a eritis |
III plur. | desuefacti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | dēsuēfĭam |
II sing. | dēsuēfĭas |
III sing. | dēsuēfĭat |
I plur. | dēsuēfiāmus |
II plur. | dēsuēfiātis |
III plur. | dēsuēfĭant |
IMPARFAIT |
I sing. | dēsuēfiĕrem |
II sing. | dēsuēfiĕres |
III sing. | dēsuēfiĕret |
I plur. | dēsuēfierēmus |
II plur. | dēsuēfierētis |
III plur. | dēsuēfiĕrent |
PARFAIT |
I sing. | desuefactus, a, um sim |
II sing. | desuefactus, a, um sis |
III sing. | desuefactus, a, um sit |
I plur. | desuefacti, ae, a simus |
II plur. | desuefacti, ae, a sitis |
III plur. | desuefacti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | desuefactus, a, um essem |
II sing. | desuefactus, a, um esses |
III sing. | desuefactus, a, um esset |
I plur. | desuefacti, ae, a essemus |
II plur. | desuefacti, ae, a essetis |
III plur. | desuefacti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dēsuēfi |
II plur. | dēsuēfĭte |
FUTUR |
II sing. | dēsuēfĭto |
III sing. | dēsuēfĭto |
II plur. | dēsuēfitōte |
III plur. | |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
|
FUTUR |
dēsuēfurus, a, um |
SUPIN |
Attivo: | desuefactum |
Passivo: | desuefactu |
INFINITO |
PRÉSENT |
dēsuēfieri |
PARFAIT |
Singolare: | desuefactus, a, um esse |
Plurale: | desuefacti, ae, a esse |
FUTUR |
Attivo: | dēsuēfurum, am, um esse, dēsuēfuros, as, a esse |
Passivo: | desuefactum, am, um iri, desuefactos, as, a iri |
|
GERUNDIF |
Génitif: | |
Datif: | _GER1_ |
Accusatif: | _GER2_ |
Ablatif: | _GER3_ |
GERUNDIVO |
dēsuēfăciendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DESUEFIO100}}
---CACHE---
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
|