Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | essŭrĭens |
Gen. | essurientis |
Dat. | essurienti |
Acc. | essurientem |
Abl. | essurienti |
Voc. | essŭrĭens |
PLURIEL |
Nom. | essurientes |
Gen. | essurientĭum |
Dat. | essurientĭbus |
Acc. | essurientes |
Abl. | essurientĭbus |
Voc. | essurientes |
SINGULIER |
Nom. | essŭrĭens |
Gen. | essurientis |
Dat. | essurienti |
Acc. | essurientem |
Abl. | essurienti |
Voc. | essŭrĭens |
PLURIEL |
Nom. | essurientes |
Gen. | essurientĭum |
Dat. | essurientĭbus |
Acc. | essurientes |
Abl. | essurientĭbus |
Voc. | essurientes |
SINGULIER |
Nom. | essŭrĭens |
Gen. | essurientis |
Dat. | essurienti |
Acc. | essŭrĭens |
Abl. | essurienti |
Voc. | essŭrĭens |
PLURIEL |
Nom. | essurientĭa |
Gen. | essurientĭum |
Dat. | essurientĭbus |
Acc. | essurientĭa |
Abl. | essurientĭbus |
Voc. | essurientĭa |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ESSURIENS100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|