Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | essŭrĭo |
| II sing. | essŭris |
| III sing. | essŭrit |
| I plur. | essŭrīmus |
| II plur. | essŭrītis |
| III plur. | essŭrĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | essŭriēbam |
| II sing. | essŭriēbas |
| III sing. | essŭriēbat |
| I plur. | essŭriebāmus |
| II plur. | essŭriebātis |
| III plur. | essŭriēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | essŭrĭam |
| II sing. | essŭrĭes |
| III sing. | essŭrĭet |
| I plur. | essŭriēmus |
| II plur. | essŭriētis |
| III plur. | essŭrĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | essurii o essurivi |
| II sing. | essuriisti o essurivisti |
| III sing. | essuriit o essurivit |
| I plur. | essuriĭmus o essurivĭmus |
| II plur. | essuriistis o essurivistis |
| III plur. | essuriērunt o essurivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | essuriĕram o essurivĕram |
| II sing. | essuriĕras o essurivĕras |
| III sing. | essuriĕrat o essurivĕrat |
| I plur. | essurierāmus o essuriverāmus |
| II plur. | essurierātis o essuriverātis |
| III plur. | essuriĕrant o essurivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | essuriĕro o essurivĕro |
| II sing. | essuriĕris o essurivĕris |
| III sing. | essuriĕrit o essurivĕrit |
| I plur. | essurierĭmus o essuriverĭmus |
| II plur. | essurierĭtis o essuriverĭtis |
| III plur. | essuriĕrint o essurivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | essŭrĭam |
| II sing. | essŭrĭas |
| III sing. | essŭrĭat |
| I plur. | essŭriāmus |
| II plur. | essŭriātis |
| III plur. | essŭrĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | essŭrīrem |
| II sing. | essŭrīres |
| III sing. | essŭrīret |
| I plur. | essŭrirēmus |
| II plur. | essŭrirētis |
| III plur. | essŭrīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | essuriĕrim o essurivĕrim |
| II sing. | essuriĕris o essurivĕris |
| III sing. | essuriĕrit o essurivĕrit |
| I plur. | essurierĭmus o essuriverĭmus |
| II plur. | essurierĭtis o essuriverĭtis |
| III plur. | essuriĕrint o essurivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | essuriissem o essurivissem |
| II sing. | essuriisses o essurivisses |
| III sing. | essuriisset o essurivisset |
| I plur. | essuriissēmus o essurivissēmus |
| II plur. | essuriissētis o essurivissētis |
| III plur. | essuriissent o essurivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | essŭri |
| II plur. | essŭrīte |
| FUTUR |
| II sing. | essŭrīto |
| III sing. | essŭrīto |
| II plur. | essŭritōte |
| III plur. | essŭriunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| essŭriens, –ientis |
| FUTUR |
| – |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| essŭrīre |
| PARFAIT |
| essuriisse o essurivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | essŭriendi |
| Datif: | essŭriendo |
| Accusatif: | ad essŭriendum |
| Ablatif: | essŭriendo |
| SUPIN |
| – |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ESSURIO200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
