GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


mansuēfĭo - Diathèse passive

(mansuēfăcĭo, mansuēfăcis, mansuefeci, mansuēfăcĕre, mansuefactum)

verbe transitif III conjugaison in -io

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. mansuēfĭo
 II sing. mansuēfis
 III sing. mansuēfit
 I plur. mansuēfīmus
 II plur. mansuēfītis
 III plur. mansuēfiunt
IMPARFAIT
 I sing. mansuēfiēbam
 II sing. mansuēfiēbas
 III sing. mansuēfiēbat
 I plur. mansuēfiebāmus
 II plur. mansuēfiebātis
 III plur. mansuēfiēbant
FUTUR SIMPLE
 I sing. mansuēfĭam
 II sing. mansuēfĭes
 III sing. mansuēfĭet
 I plur. mansuēfiēmus
 II plur. mansuēfiētis
 III plur. mansuēfĭent
PARFAIT
 I sing. mansuefactus, –a, –um sum
 II sing. mansuefactus, –a, –um es
 III sing. mansuefactus, –a, –um est
 I plur. mansuefacti, –ae, –a sumus
 II plur. mansuefacti, –ae, –a estis
 III plur. mansuefacti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. mansuefactus, –a, –um eram
 II sing. mansuefactus, –a, –um eras
 III sing. mansuefactus, –a, –um erat
 I plur. mansuefacti, –ae, –a eramus
 II plur. mansuefacti, –ae, –a eratis
 III plur. mansuefacti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. mansuefactus, –a, –um ero
 II sing. mansuefactus, –a, –um eris
 III sing. mansuefactus, –a, –um erit
 I plur. mansuefacti, –ae, –a erimus
 II plur. mansuefacti, –ae, –a eritis
 III plur. mansuefacti, –ae, –a erunt
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. mansuēfĭam
 II sing. mansuēfĭas
 III sing. mansuēfĭat
 I plur. mansuēfiāmus
 II plur. mansuēfiātis
 III plur. mansuēfĭant
IMPARFAIT
 I sing. mansuēfiĕrem
 II sing. mansuēfiĕres
 III sing. mansuēfiĕret
 I plur. mansuēferēmus
 II plur. mansuēferētis
 III plur. mansuēfĕrent
PARFAIT
 I sing. mansuefactus, –a, –um sim
 II sing. mansuefactus, –a, –um sis
 III sing. mansuefactus, –a, –um sit
 I plur. mansuefacti, –ae, –a simus
 II plur. mansuefacti, –ae, –a sitis
 III plur. mansuefacti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. mansuefactus, –a, –um essem
 II sing. mansuefactus, –a, –um esses
 III sing. mansuefactus, –a, –um esset
 I plur. mansuefacti, –ae, –a essemus
 II plur. mansuefacti, –ae, –a essetis
 III plur. mansuefacti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. mansuēfi
 II plur. mansuēfĭte
FUTUR
 II sing. mansuēfĭto
 III sing. mansuēfĭto
 II plur. mansuēfitōte
 III plur. –
PARTICIPE
PRÉSENT
 –
FUTUR
 mansuēfuturus, –a, –um
SUPIN
 Attivo: mansuefactum
 Passivo: mansuefactu
INFINITO
PRÉSENT
 mansuēfieri
PARFAIT
 Singolare: mansuefactus, –a, –um esse
 Plurale: mansuefacti, –ae, –a esse
FUTUR
 Attivo: mansuēfurum, –am, –um esse, mansuēfuros, –as, –a esse
 Passivo: mansuefactum, –am, –um iri, mansuefactos, –as, –a iri
GERUNDIF
 Génitif: –
 Datif: –
 Accusatif: –
 Ablatif: –
GERUNDIVO
 mansuēfăciendus, –a, –um
Voir la forme active de ce verbe


<<  mansuefactus mansuēfīo  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:MANSUEFIO100}} ---CACHE---