Déclinaison / Conjugueur latin
mansuēfīo - Diathèse active
(mansuēfĭo, mansuēfis, mansuēfieri, mansuēfactus, mansuēfactum)
verbe intransitif anomal
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | mansuēfĭo |
II sing. | mansuēfis |
III sing. | mansuēfit |
I plur. | mansuēfīmus |
II plur. | mansuēfītis |
III plur. | mansuēfĭunt |
IMPARFAIT |
I sing. | mansuēfiēbam |
II sing. | mansuēfiēbas |
III sing. | mansuēfiēbat |
I plur. | mansuēfiebāmus |
II plur. | mansuēfiebātis |
III plur. | mansuēfiēbant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | mansuēfĭam |
II sing. | mansuēfĭes |
III sing. | mansuēfĭet |
I plur. | mansuēfiēmus |
II plur. | mansuēfiētis |
III plur. | mansuēfĭent |
PARFAIT |
I sing. | mansuēfactus, a, um sum |
II sing. | mansuēfactus, a, um es |
III sing. | mansuēfactus, a, um est |
I plur. | mansuēfacti, ae, a sumus |
II plur. | mansuēfacti, ae, a estis |
III plur. | mansuēfacti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | mansuēfactus, a, um eram |
II sing. | mansuēfactus, a, um eras |
III sing. | mansuēfactus, a, um erat |
I plur. | mansuēfacti, ae, a eramus |
II plur. | mansuēfacti, ae, a eratis |
III plur. | mansuēfacti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | mansuēfactus, a, um ero |
II sing. | mansuēfactus, a, um eris |
III sing. | mansuēfactus, a, um erit |
I plur. | mansuēfacti, ae, a erimus |
II plur. | mansuēfacti, ae, a eritis |
III plur. | mansuēfacti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | mansuēfĭam |
II sing. | mansuēfĭas |
III sing. | mansuēfĭat |
I plur. | mansuēfiāmus |
II plur. | mansuēfiātis |
III plur. | mansuēfĭant |
IMPARFAIT |
I sing. | mansuēfīrem |
II sing. | mansuēfīres |
III sing. | mansuēfīret |
I plur. | mansuēfirēmus |
II plur. | mansuēfirētis |
III plur. | mansuēfīrent |
PARFAIT |
I sing. | mansuēfactus, a, um sim |
II sing. | mansuēfactus, a, um sis |
III sing. | mansuēfactus, a, um sit |
I plur. | mansuēfacti, ae, a simus |
II plur. | mansuēfacti, ae, a sitis |
III plur. | mansuēfacti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | mansuēfactus, a, um essem |
II sing. | mansuēfactus, a, um esses |
III sing. | mansuēfactus, a, um esset |
I plur. | mansuēfacti, ae, a essemus |
II plur. | mansuēfacti, ae, a essetis |
III plur. | mansuēfacti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | mansuēfi |
II plur. | mansuēfīte |
FUTUR |
II sing. | mansuēfīto |
III sing. | mansuēfīto |
II plur. | mansuēfitōte |
III plur. | |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
|
FUTUR |
mansuēfactūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | mansuēfactum |
Passivo: | mansuēfactu |
INFINITO |
PRÉSENT |
mansuēfieri |
PARFAIT |
Singolare: | mansuēfactus, a, um esse |
Plurale: | mansuēfacti, ae, a esse |
FUTUR |
Attivo: | mansuēfuturūm, am, ūm esse, mansuēfore |
Passivo: | mansuefacūm, as, a esse |
|
GERUNDIF |
Génitif: | |
Datif: | |
Accusatif: | |
Ablatif: | |
GERUNDIVO |
mansuefaciendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MANSUEFIO200}}
---CACHE---
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
|