Déclinaison / Conjugueur latin
opprŏbror - Diathèse passive
(opprŏbro, opprŏbras, opprobravi, opprŏbrāre, opprobratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | opprŏbror |
II sing. | opprŏbrāris, opprŏbrāre |
III sing. | opprŏbrātur |
I plur. | opprŏbrāmur |
II plur. | opprŏbramĭni |
III plur. | opprŏbrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | opprŏbrābar |
II sing. | opprŏbrabāris, opprŏbrabāre |
III sing. | opprŏbrabātur |
I plur. | opprŏbrabāmur |
II plur. | opprŏbrabamĭni |
III plur. | opprŏbrabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | opprŏbrābor |
II sing. | opprŏbrabĕris, opprŏbrabĕre |
III sing. | opprŏbrabĭtur |
I plur. | opprŏbrabĭmur |
II plur. | opprŏbrabimĭni |
III plur. | opprŏbrabuntur |
PARFAIT |
I sing. | opprobratus, a, um sum |
II sing. | opprobratus, a, um es |
III sing. | opprobratus, a, um est |
I plur. | opprobrati, ae, a sumus |
II plur. | opprobrati, ae, a estis |
III plur. | opprobrati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | opprobratus, a, um eram |
II sing. | opprobratus, a, um eras |
III sing. | opprobratus, a, um erat |
I plur. | opprobrati, ae, a eramus |
II plur. | opprobrati, ae, a eratis |
III plur. | opprobrati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | opprobratus, a, um ero |
II sing. | opprobratus, a, um eris |
III sing. | opprobratus, a, um erit |
I plur. | opprobrati, ae, a erimus |
II plur. | opprobrati, ae, a eritis |
III plur. | opprobrati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | opprŏbrer |
II sing. | opprŏbrēris, opprŏbrēre |
III sing. | opprŏbrētur |
I plur. | opprŏbrēmur |
II plur. | opprŏbremĭni |
III plur. | opprŏbrentur |
IMPARFAIT |
I sing. | opprŏbrārer |
II sing. | opprŏbrarēris, opprŏbrarēre |
III sing. | opprŏbrarētur |
I plur. | opprŏbrarēmur |
II plur. | opprŏbraremĭni |
III plur. | opprŏbrarentur |
PARFAIT |
I sing. | opprobratus, a, um sim |
II sing. | opprobratus, a, um sis |
III sing. | opprobratus, a, um sit |
I plur. | opprobrati, ae, a simus |
II plur. | opprobrati, ae, a sitis |
III plur. | opprobrati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | opprobratus, a, um essem |
II sing. | opprobratus, a, um esses |
III sing. | opprobratus, a, um esset |
I plur. | opprobrati, ae, a essemus |
II plur. | opprobrati, ae, a essetis |
III plur. | opprobrati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | opprŏbrāre |
II plur. | opprŏbramĭni |
FUTUR |
II sing. | opprŏbrātor |
III sing. | opprŏbrātor |
II plur. | |
III plur. | opprŏbrantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
opprobratus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
opprŏbrāri |
PARFAIT |
Singolare: | opprobratus, a, um esse |
Plurale: | opprobrati, ae, a esse |
FUTUR |
opprobratum esse |
GERUNDIVO |
opprŏbrandus, a, um | |