GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praecēdor - Diathèse passive

(praecēdo, praecēdis, praecessi, praecēdĕre, praecessum)

verbe transitif e intransitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praecēdor
 II sing. praecēdĕris, praecēdĕre
 III sing. praecēdĭtur
 I plur. praecēdĭmur
 II plur. praecēdimĭni
 III plur. praecēduntur
IMPARFAIT
 I sing. praecēdēbar
 II sing. praecēdebāris, praecēdebāre
 III sing. praecēdebātur
 I plur. praecēdebāmur
 II plur. praecēdebamĭni
 III plur. praecēdebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praecēdar
 II sing. praecēdēris, praecēdēre
 III sing. praecēdētur
 I plur. praecēdēmur
 II plur. praecēdemĭni
 III plur. praecēdentur
PARFAIT
 I sing. praecessus, –a, –um sum
 II sing. praecessus, –a, –um es
 III sing. praecessus, –a, –um est
 I plur. praecessi, –ae, –a sumus
 II plur. praecessi, –ae, –a estis
 III plur. praecessi, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praecessus, –a, –um eram
 II sing. praecessus, –a, –um eras
 III sing. praecessus, –a, –um erat
 I plur. praecessi, –ae, –a eramus
 II plur. praecessi, –ae, –a eratis
 III plur. praecessi, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praecessus, –a, –um ero
 II sing. praecessus, –a, –um eris
 III sing. praecessus, –a, –um erit
 I plur. praecessi, –ae, –a erimus
 II plur. praecessi, –ae, –a eritis
 III plur. praecessi, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praecēdar
 II sing. praecēdāris, praecēdāre
 III sing. praecēdātur
 I plur. praecēdāmur
 II plur. praecēdamĭni
 III plur. praecēdantur
IMPARFAIT
 I sing. praecēdĕrer
 II sing. praecēderēris, praecēderēre
 III sing. praecēderētur
 I plur. praecēderēmur
 II plur. praecēderemĭni
 III plur. praecēderentur
PARFAIT
 I sing. praecessus, –a, –um sim
 II sing. praecessus, –a, –um sis
 III sing. praecessus, –a, –um sit
 I plur. praecessi, –ae, –a simus
 II plur. praecessi, –ae, –a sitis
 III plur. praecessi, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praecessus, –a, –um essem
 II sing. praecessus, –a, –um esses
 III sing. praecessus, –a, –um esset
 I plur. praecessi, –ae, –a essemus
 II plur. praecessi, –ae, –a essetis
 III plur. praecessi, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praecēdĕre
 II plur. praecēdĭmini
FUTUR
 II sing. praecēdĭtor
 III sing. praecēdĭtor
 II plur. –
 III plur. praecēduntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praecessus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praecēdi
PARFAIT
 Singolare: praecessus, –a, –um esse
 Plurale: praecessi, –ae, –a esse
FUTUR
 praecessum esse
GERUNDIVO
 praecēdendus, –a, –um
SUPIN
 praecessu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praecēdo praecĕlĕr  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAECEDOR100}} ---CACHE---