Déclinaison / Conjugueur latin
praecerpo - Diathèse active
(praecerpo, praecerpis, praecerpsi, praecerpĕre, praecerptum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praecerpo |
| II sing. | praecerpis |
| III sing. | praecerpit |
| I plur. | praecerpĭmus |
| II plur. | praecerpĭtis |
| III plur. | praecerpunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecerpēbam |
| II sing. | praecerpēbas |
| III sing. | praecerpēbat |
| I plur. | praecerpebāmus |
| II plur. | praecerpebātis |
| III plur. | praecerpēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praecerpam |
| II sing. | praecerpes |
| III sing. | praecerpet |
| I plur. | praecerpēmus |
| II plur. | praecerpētis |
| III plur. | praecerpent |
| PARFAIT |
| I sing. | praecerpsi |
| II sing. | praecerpsisti |
| III sing. | praecerpsit |
| I plur. | praecerpsĭmus |
| II plur. | praecerpsistis |
| III plur. | praecerpsērunt, praecerpsēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecerpsĕram |
| II sing. | praecerpsĕras |
| III sing. | praecerpsĕrat |
| I plur. | praecerpserāmus |
| II plur. | praecerpserātis |
| III plur. | praecerpsĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praecerpsĕro |
| II sing. | praecerpsĕris |
| III sing. | praecerpsĕrit |
| I plur. | praecerpserĭmus |
| II plur. | praecerpserĭtis |
| III plur. | praecerpsĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praecerpam |
| II sing. | praecerpas |
| III sing. | praecerpat |
| I plur. | praecerpāmus |
| II plur. | praecerpātis |
| III plur. | praecerpant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecerpĕrem |
| II sing. | praecerpĕres |
| III sing. | praecerpĕret |
| I plur. | praecerperēmus |
| II plur. | praecerperētis |
| III plur. | praecerpĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praecerpsĕrim |
| II sing. | praecerpsĕris |
| III sing. | praecerpsĕrit |
| I plur. | praecerpserĭmus |
| II plur. | praecerpserĭtis |
| III plur. | praecerpsĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecerpsissem |
| II sing. | praecerpsisses |
| III sing. | praecerpsisset |
| I plur. | praecerpsissēmus |
| II plur. | praecerpsissētis |
| III plur. | praecerpsissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praecerpĕ |
| II plur. | praecerpĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praecerpĭto |
| III sing. | praecerpĭto |
| II plur. | praecerpitōte |
| III plur. | praecerpunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praecerpens, –entis |
| FUTUR |
| praecerptūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praecerpĕre |
| PARFAIT |
| praecerpsisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praecerptūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praecerptūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praecerpendi |
| Datif: | praecerpendo |
| Accusatif: | ad praecerpendum |
| Ablatif: | praecerpendo |
| SUPIN |
| praecerptum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECERPO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
