Déclinaison / Conjugueur latin
praecīdo - Diathèse active
(praecīdo, praecīdis, praecidi, praecīdĕre, praecisum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praecīdo |
| II sing. | praecīdis |
| III sing. | praecīdit |
| I plur. | praecīdĭmus |
| II plur. | praecīdĭtis |
| III plur. | praecīdunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecīdēbam |
| II sing. | praecīdēbas |
| III sing. | praecīdēbat |
| I plur. | praecīdebāmus |
| II plur. | praecīdebātis |
| III plur. | praecīdēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praecīdam |
| II sing. | praecīdes |
| III sing. | praecīdet |
| I plur. | praecīdēmus |
| II plur. | praecīdētis |
| III plur. | praecīdent |
| PARFAIT |
| I sing. | praecidi |
| II sing. | praecidisti |
| III sing. | praecidit |
| I plur. | praecidĭmus |
| II plur. | praecidistis |
| III plur. | praecidērunt, praecidēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecidĕram |
| II sing. | praecidĕras |
| III sing. | praecidĕrat |
| I plur. | praeciderāmus |
| II plur. | praeciderātis |
| III plur. | praecidĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praecidĕro |
| II sing. | praecidĕris |
| III sing. | praecidĕrit |
| I plur. | praeciderĭmus |
| II plur. | praeciderĭtis |
| III plur. | praecidĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praecīdam |
| II sing. | praecīdas |
| III sing. | praecīdat |
| I plur. | praecīdāmus |
| II plur. | praecīdātis |
| III plur. | praecīdant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecīdĕrem |
| II sing. | praecīdĕres |
| III sing. | praecīdĕret |
| I plur. | praecīderēmus |
| II plur. | praecīderētis |
| III plur. | praecīdĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praecidĕrim |
| II sing. | praecidĕris |
| III sing. | praecidĕrit |
| I plur. | praeciderĭmus |
| II plur. | praeciderĭtis |
| III plur. | praecidĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecidissem |
| II sing. | praecidisses |
| III sing. | praecidisset |
| I plur. | praecidissēmus |
| II plur. | praecidissētis |
| III plur. | praecidissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praecīdĕ |
| II plur. | praecīdĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praecīdĭto |
| III sing. | praecīdĭto |
| II plur. | praecīditōte |
| III plur. | praecīdunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praecīdens, –entis |
| FUTUR |
| praecisūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praecīdĕre |
| PARFAIT |
| praecidisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praecisūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praecisūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praecīdendi |
| Datif: | praecīdendo |
| Accusatif: | ad praecīdendum |
| Ablatif: | praecīdendo |
| SUPIN |
| praecisum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECIDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
