GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praecīdor - Diathèse passive

(praecīdo, praecīdis, praecidi, praecīdĕre, praecisum)

verbe transitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praecīdor
 II sing. praecīdĕris, praecīdĕre
 III sing. praecīdĭtur
 I plur. praecīdĭmur
 II plur. praecīdimĭni
 III plur. praecīduntur
IMPARFAIT
 I sing. praecīdēbar
 II sing. praecīdebāris, praecīdebāre
 III sing. praecīdebātur
 I plur. praecīdebāmur
 II plur. praecīdebamĭni
 III plur. praecīdebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praecīdar
 II sing. praecīdēris, praecīdēre
 III sing. praecīdētur
 I plur. praecīdēmur
 II plur. praecīdemĭni
 III plur. praecīdentur
PARFAIT
 I sing. praecisus, –a, –um sum
 II sing. praecisus, –a, –um es
 III sing. praecisus, –a, –um est
 I plur. praecisi, –ae, –a sumus
 II plur. praecisi, –ae, –a estis
 III plur. praecisi, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praecisus, –a, –um eram
 II sing. praecisus, –a, –um eras
 III sing. praecisus, –a, –um erat
 I plur. praecisi, –ae, –a eramus
 II plur. praecisi, –ae, –a eratis
 III plur. praecisi, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praecisus, –a, –um ero
 II sing. praecisus, –a, –um eris
 III sing. praecisus, –a, –um erit
 I plur. praecisi, –ae, –a erimus
 II plur. praecisi, –ae, –a eritis
 III plur. praecisi, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praecīdar
 II sing. praecīdāris, praecīdāre
 III sing. praecīdātur
 I plur. praecīdāmur
 II plur. praecīdamĭni
 III plur. praecīdantur
IMPARFAIT
 I sing. praecīdĕrer
 II sing. praecīderēris, praecīderēre
 III sing. praecīderētur
 I plur. praecīderēmur
 II plur. praecīderemĭni
 III plur. praecīderentur
PARFAIT
 I sing. praecisus, –a, –um sim
 II sing. praecisus, –a, –um sis
 III sing. praecisus, –a, –um sit
 I plur. praecisi, –ae, –a simus
 II plur. praecisi, –ae, –a sitis
 III plur. praecisi, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praecisus, –a, –um essem
 II sing. praecisus, –a, –um esses
 III sing. praecisus, –a, –um esset
 I plur. praecisi, –ae, –a essemus
 II plur. praecisi, –ae, –a essetis
 III plur. praecisi, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praecīdĕre
 II plur. praecīdimĭni
FUTUR
 II sing. praecīdĭtor
 III sing. praecīdĭtor
 II plur. –
 III plur. praecīduntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praecisus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praecīdi
PARFAIT
 Singolare: praecisus, –a, –um esse
 Plurale: praecisi, –ae, –a esse
FUTUR
 praecisum esse
GERUNDIVO
 praecīdendus, –a, –um
SUPIN
 praecisu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praecīdo praecinctĭo  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAECIDOR100}} ---CACHE---