GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praecingor - Diathèse passive

(praecingo, praecingis, praecinxi, praecingĕre, praecinctum)

verbe transitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praecingor
 II sing. praecingĕris, praecingĕre
 III sing. praecingĭtur
 I plur. praecingĭmur
 II plur. praecingimĭni
 III plur. praecinguntur
IMPARFAIT
 I sing. praecingēbar
 II sing. praecingebāris, praecingebāre
 III sing. praecingebātur
 I plur. praecingebāmur
 II plur. praecingebamĭni
 III plur. praecingebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praecingar
 II sing. praecingēris, praecingēre
 III sing. praecingētur
 I plur. praecingēmur
 II plur. praecingemĭni
 III plur. praecingentur
PARFAIT
 I sing. praecinctus, –a, –um sum
 II sing. praecinctus, –a, –um es
 III sing. praecinctus, –a, –um est
 I plur. praecincti, –ae, –a sumus
 II plur. praecincti, –ae, –a estis
 III plur. praecincti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praecinctus, –a, –um eram
 II sing. praecinctus, –a, –um eras
 III sing. praecinctus, –a, –um erat
 I plur. praecincti, –ae, –a eramus
 II plur. praecincti, –ae, –a eratis
 III plur. praecincti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praecinctus, –a, –um ero
 II sing. praecinctus, –a, –um eris
 III sing. praecinctus, –a, –um erit
 I plur. praecincti, –ae, –a erimus
 II plur. praecincti, –ae, –a eritis
 III plur. praecincti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praecingar
 II sing. praecingāris, praecingāre
 III sing. praecingātur
 I plur. praecingāmur
 II plur. praecingamĭni
 III plur. praecingantur
IMPARFAIT
 I sing. praecingĕrer
 II sing. praecingerēris, praecingerēre
 III sing. praecingerētur
 I plur. praecingerēmur
 II plur. praecingeremĭni
 III plur. praecingerentur
PARFAIT
 I sing. praecinctus, –a, –um sim
 II sing. praecinctus, –a, –um sis
 III sing. praecinctus, –a, –um sit
 I plur. praecincti, –ae, –a simus
 II plur. praecincti, –ae, –a sitis
 III plur. praecincti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praecinctus, –a, –um essem
 II sing. praecinctus, –a, –um esses
 III sing. praecinctus, –a, –um esset
 I plur. praecincti, –ae, –a essemus
 II plur. praecincti, –ae, –a essetis
 III plur. praecincti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praecingĕre
 II plur. praecingimĭni
FUTUR
 II sing. praecingĭtor
 III sing. praecingĭtor
 II plur. –
 III plur. praecinguntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praecinctus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praecingi
PARFAIT
 Singolare: praecinctus, –a, –um esse
 Plurale: praecincti, –ae, –a esse
FUTUR
 praecinctum esse
GERUNDIVO
 praecingendus, –a, –um
SUPIN
 praecinctu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praecingo praecĭno  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAECINGOR100}} ---CACHE---