Déclinaison / Conjugueur latin
praecĭpĭor - Diathèse passive
(praecĭpĭo, praecĭpis, praecepi, praecĭpĕre, praeceptum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praecĭpĭor |
| II sing. | praecĭpĕris, praecĭpĕre |
| III sing. | praecĭpĭtur |
| I plur. | praecĭpĭmur |
| II plur. | praecĭpimĭni |
| III plur. | praecĭpiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecĭpiēbar |
| II sing. | praecĭpiebāris, praecĭpiebāre |
| III sing. | praecĭpiebātur |
| I plur. | praecĭpiebāmur |
| II plur. | praecĭpiebamĭni |
| III plur. | praecĭpiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praecĭpĭar |
| II sing. | praecĭpiēris, praecĭpiēre |
| III sing. | praecĭpiētur |
| I plur. | praecĭpiēmur |
| II plur. | praecĭpiemĭni |
| III plur. | praecĭpientur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeceptus, –a, –um sum |
| II sing. | praeceptus, –a, –um es |
| III sing. | praeceptus, –a, –um est |
| I plur. | praecepti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praecepti, –ae, –a estis |
| III plur. | praecepti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeceptus, –a, –um eram |
| II sing. | praeceptus, –a, –um eras |
| III sing. | praeceptus, –a, –um erat |
| I plur. | praecepti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praecepti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praecepti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeceptus, –a, –um ero |
| II sing. | praeceptus, –a, –um eris |
| III sing. | praeceptus, –a, –um erit |
| I plur. | praecepti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praecepti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praecepti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praecĭpĭar |
| II sing. | praecĭpiāris, praecĭpiāre |
| III sing. | praecĭpiātur |
| I plur. | praecĭpiāmur |
| II plur. | praecĭpiamĭni |
| III plur. | praecĭpiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecĭpĕrer |
| II sing. | praecĭperēris, praecĭperēre |
| III sing. | praecĭperētur |
| I plur. | praecĭperēmur |
| II plur. | praecĭperemĭni |
| III plur. | praecĭperentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeceptus, –a, –um sim |
| II sing. | praeceptus, –a, –um sis |
| III sing. | praeceptus, –a, –um sit |
| I plur. | praecepti, –ae, –a simus |
| II plur. | praecepti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praecepti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeceptus, –a, –um essem |
| II sing. | praeceptus, –a, –um esses |
| III sing. | praeceptus, –a, –um esset |
| I plur. | praecepti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praecepti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praecepti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | – |
| II plur. | – |
| FUTUR |
| II sing. | – |
| III sing. | – |
| II plur. | – |
| III plur. | – |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praeceptus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praecĭpi |
| PARFAIT |
| Singolare: | praeceptus, –a, –um esse |
| Plurale: | praecepti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praeceptum esse |
| GERUNDIVO |
| praecĭpiendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praeceptu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECIPIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
