Déclinaison / Conjugueur latin
praecontrector - Diathèse passive
(praecontrecto, praecontrectas, praecontrectāre)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praecontrector |
II sing. | praecontrectāris, praecontrectāre |
III sing. | praecontrectātur |
I plur. | praecontrectāmur |
II plur. | praecontrectamĭni |
III plur. | praecontrectantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praecontrectābar |
II sing. | praecontrectabāris, praecontrectabāre |
III sing. | praecontrectabātur |
I plur. | praecontrectabāmur |
II plur. | praecontrectabamĭni |
III plur. | praecontrectabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praecontrectābor |
II sing. | praecontrectabĕris, praecontrectabĕre |
III sing. | praecontrectabĭtur |
I plur. | praecontrectabĭmur |
II plur. | praecontrectabimĭni |
III plur. | praecontrectabuntur |
PARFAIT |
I sing. | sum |
II sing. | es |
III sing. | est |
I plur. | sumus |
II plur. | estis |
III plur. | sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | eram |
II sing. | eras |
III sing. | erat |
I plur. | eramus |
II plur. | eratis |
III plur. | erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | ero |
II sing. | eris |
III sing. | erit |
I plur. | erimus |
II plur. | eritis |
III plur. | erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praecontrecter |
II sing. | praecontrectēris, praecontrectēre |
III sing. | praecontrectētur |
I plur. | praecontrectēmur |
II plur. | praecontrectemĭni |
III plur. | praecontrectentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praecontrectārer |
II sing. | praecontrectarēris, praecontrectarēre |
III sing. | praecontrectarētur |
I plur. | praecontrectarēmur |
II plur. | praecontrectaremĭni |
III plur. | praecontrectarentur |
PARFAIT |
I sing. | sim |
II sing. | sis |
III sing. | sit |
I plur. | simus |
II plur. | sitis |
III plur. | sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | essem |
II sing. | esses |
III sing. | esset |
I plur. | essemus |
II plur. | essetis |
III plur. | essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praecontrectāre |
II plur. | praecontrectamĭni |
FUTUR |
II sing. | praecontrectātor |
III sing. | praecontrectātor |
II plur. | |
III plur. | praecontrectantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
|
INFINITO |
PRÉSENT |
praecontrectāri |
PARFAIT |
Singolare: | |
Plurale: | |
FUTUR |
|
GERUNDIVO |
praecontrectandus, a, um | |