Déclinaison / Conjugueur latin
praecŏquor - Diathèse passive
(praecŏquo, praecŏquis, praecoxi, praecŏquĕre, praecoctum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praecŏquor |
| II sing. | praecŏquĕris, praecŏquĕre |
| III sing. | praecŏquĭtur |
| I plur. | praecŏquĭmur |
| II plur. | praecŏquimĭni |
| III plur. | praecŏquuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecŏquēbar |
| II sing. | praecŏquebāris, praecŏquebāre |
| III sing. | praecŏquebātur |
| I plur. | praecŏquebāmur |
| II plur. | praecŏquebamĭni |
| III plur. | praecŏquebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praecŏquar |
| II sing. | praecŏquēris, praecŏquēre |
| III sing. | praecŏquētur |
| I plur. | praecŏquēmur |
| II plur. | praecŏquemĭni |
| III plur. | praecŏquentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praecoctus, –a, –um sum |
| II sing. | praecoctus, –a, –um es |
| III sing. | praecoctus, –a, –um est |
| I plur. | praecocti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praecocti, –ae, –a estis |
| III plur. | praecocti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecoctus, –a, –um eram |
| II sing. | praecoctus, –a, –um eras |
| III sing. | praecoctus, –a, –um erat |
| I plur. | praecocti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praecocti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praecocti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praecoctus, –a, –um ero |
| II sing. | praecoctus, –a, –um eris |
| III sing. | praecoctus, –a, –um erit |
| I plur. | praecocti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praecocti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praecocti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praecŏquar |
| II sing. | praecŏquāris, praecŏquāre |
| III sing. | praecŏquātur |
| I plur. | praecŏquāmur |
| II plur. | praecŏquamĭni |
| III plur. | praecŏquantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecŏquĕrer |
| II sing. | praecŏquerēris, praecŏquerēre |
| III sing. | praecŏquerētur |
| I plur. | praecŏquerēmur |
| II plur. | praecŏqueremĭni |
| III plur. | praecŏquerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praecoctus, –a, –um sim |
| II sing. | praecoctus, –a, –um sis |
| III sing. | praecoctus, –a, –um sit |
| I plur. | praecocti, –ae, –a simus |
| II plur. | praecocti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praecocti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecoctus, –a, –um essem |
| II sing. | praecoctus, –a, –um esses |
| III sing. | praecoctus, –a, –um esset |
| I plur. | praecocti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praecocti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praecocti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praecŏquĕre |
| II plur. | praecŏquimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praecŏquĭtor |
| III sing. | praecŏquĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praecŏquuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praecoctus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praecŏqui |
| PARFAIT |
| Singolare: | praecoctus, –a, –um esse |
| Plurale: | praecocti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praecoctum esse |
| GERUNDIVO |
| praecŏquendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praecoctu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECOQUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
