Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | praecūro |
II sing. | praecūras |
III sing. | praecūrat |
I plur. | praecūrāmus |
II plur. | praecūrātis |
III plur. | praecūrant |
IMPARFAIT |
I sing. | praecūrābam |
II sing. | praecūrābas |
III sing. | praecūrābat |
I plur. | praecūrabāmus |
II plur. | praecūrabātis |
III plur. | praecūrābant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praecūrābo |
II sing. | praecūrābis |
III sing. | praecūrābit |
I plur. | praecūrabĭmus |
II plur. | praecūrabĭtis |
III plur. | praecūrābunt |
PARFAIT |
I sing. | |
II sing. | |
III sing. | |
I plur. | |
II plur. | |
III plur. | |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | |
II sing. | |
III sing. | |
I plur. | |
II plur. | |
III plur. | |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | |
II sing. | |
III sing. | |
I plur. | |
II plur. | |
III plur. | |
PRÉSENT |
I sing. | praecūrem |
II sing. | praecūres |
III sing. | praecūret |
I plur. | praecūrēmus |
II plur. | praecūrētis |
III plur. | praecūrent |
IMPARFAIT |
I sing. | praecūrārem |
II sing. | praecūrāres |
III sing. | praecūrāret |
I plur. | praecūrarēmus |
II plur. | praecūrarētis |
III plur. | praecūrārent |
PARFAIT |
I sing. | |
II sing. | |
III sing. | |
I plur. | |
II plur. | |
III plur. | |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | |
II sing. | |
III sing. | |
I plur. | |
II plur. | |
III plur. | |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praecūra |
II plur. | praecūrāte |
FUTUR |
II sing. | praecūrāto |
III sing. | praecūrāto |
II plur. | praecūratōte |
III plur. | praecūranto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
praecūrans, antis |
FUTUR |
|
INFINITIF |
PRÉSENT |
praecūrāre |
PARFAIT |
|
FUTUR |
Singolare: | |
Plurale: | |
GERUNDIF |
Génitif: | praecūrandi |
Datif: | praecūrando |
Accusatif: | ad praecūrandum |
Ablatif: | praecūrando |
SUPIN |
|
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECURO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|