Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | praecūror |
II sing. | praecūrāris, praecūrāre |
III sing. | praecūrātur |
I plur. | praecūrāmur |
II plur. | praecūramĭni |
III plur. | praecūrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praecūrābar |
II sing. | praecūrabāris, praecūrabāre |
III sing. | praecūrabātur |
I plur. | praecūrabāmur |
II plur. | praecūrabamĭni |
III plur. | praecūrabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praecūrābor |
II sing. | praecūrabĕris, praecūrabĕre |
III sing. | praecūrabĭtur |
I plur. | praecūrabĭmur |
II plur. | praecūrabimĭni |
III plur. | praecūrabuntur |
PARFAIT |
I sing. | sum |
II sing. | es |
III sing. | est |
I plur. | sumus |
II plur. | estis |
III plur. | sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | eram |
II sing. | eras |
III sing. | erat |
I plur. | eramus |
II plur. | eratis |
III plur. | erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | ero |
II sing. | eris |
III sing. | erit |
I plur. | erimus |
II plur. | eritis |
III plur. | erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praecūrer |
II sing. | praecūrēris, praecūrēre |
III sing. | praecūrētur |
I plur. | praecūrēmur |
II plur. | praecūremĭni |
III plur. | praecūrentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praecūrārer |
II sing. | praecūrarēris, praecūrarēre |
III sing. | praecūrarētur |
I plur. | praecūrarēmur |
II plur. | praecūraremĭni |
III plur. | praecūrarentur |
PARFAIT |
I sing. | sim |
II sing. | sis |
III sing. | sit |
I plur. | simus |
II plur. | sitis |
III plur. | sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | essem |
II sing. | esses |
III sing. | esset |
I plur. | essemus |
II plur. | essetis |
III plur. | essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praecūrāre |
II plur. | praecūramĭni |
FUTUR |
II sing. | praecūrātor |
III sing. | praecūrātor |
II plur. | |
III plur. | praecūrantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
|
INFINITO |
PRÉSENT |
praecūrāri |
PARFAIT |
Singolare: | |
Plurale: | |
FUTUR |
|
GERUNDIVO |
praecūrandus, a, um | |