Déclinaison / Conjugueur latin
praecurror - Diathèse passive
(praecurro, praecurris, praecurri, praecurrĕre, praecursum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praecurror |
II sing. | praecurrĕris, praecurrĕre |
III sing. | praecurrĭtur |
I plur. | praecurrĭmur |
II plur. | praecurrimĭni |
III plur. | praecurruntur |
IMPARFAIT |
I sing. | praecurrēbar |
II sing. | praecurrebāris, praecurrebāre |
III sing. | praecurrebātur |
I plur. | praecurrebāmur |
II plur. | praecurrebamĭni |
III plur. | praecurrebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praecurrar |
II sing. | praecurrēris, praecurrēre |
III sing. | praecurrētur |
I plur. | praecurrēmur |
II plur. | praecurremĭni |
III plur. | praecurrentur |
PARFAIT |
I sing. | praecursus, a, um sum |
II sing. | praecursus, a, um es |
III sing. | praecursus, a, um est |
I plur. | praecursi, ae, a sumus |
II plur. | praecursi, ae, a estis |
III plur. | praecursi, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praecursus, a, um eram |
II sing. | praecursus, a, um eras |
III sing. | praecursus, a, um erat |
I plur. | praecursi, ae, a eramus |
II plur. | praecursi, ae, a eratis |
III plur. | praecursi, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praecursus, a, um ero |
II sing. | praecursus, a, um eris |
III sing. | praecursus, a, um erit |
I plur. | praecursi, ae, a erimus |
II plur. | praecursi, ae, a eritis |
III plur. | praecursi, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praecurrar |
II sing. | praecurrāris, praecurrāre |
III sing. | praecurrātur |
I plur. | praecurrāmur |
II plur. | praecurramĭni |
III plur. | praecurrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praecurrĕrer |
II sing. | praecurrerēris, praecurrerēre |
III sing. | praecurrerētur |
I plur. | praecurrerēmur |
II plur. | praecurreremĭni |
III plur. | praecurrerentur |
PARFAIT |
I sing. | praecursus, a, um sim |
II sing. | praecursus, a, um sis |
III sing. | praecursus, a, um sit |
I plur. | praecursi, ae, a simus |
II plur. | praecursi, ae, a sitis |
III plur. | praecursi, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praecursus, a, um essem |
II sing. | praecursus, a, um esses |
III sing. | praecursus, a, um esset |
I plur. | praecursi, ae, a essemus |
II plur. | praecursi, ae, a essetis |
III plur. | praecursi, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praecurrĕre |
II plur. | praecurrĭmini |
FUTUR |
II sing. | praecurrĭtor |
III sing. | praecurrĭtor |
II plur. | |
III plur. | praecurruntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praecursus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praecurri |
PARFAIT |
Singolare: | praecursus, a, um esse |
Plurale: | praecursi, ae, a esse |
FUTUR |
praecursum esse |
GERUNDIVO |
praecurrendus, a, um |
SUPIN |
praecursu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECURROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|