Déclinaison / Conjugueur latin
praedestĭno - Diathèse active
(praedestĭno, praedestĭnas, praedestinavi, praedestĭnāre, praedestinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praedestĭno |
| II sing. | praedestĭnas |
| III sing. | praedestĭnat |
| I plur. | praedestĭnāmus |
| II plur. | praedestĭnātis |
| III plur. | praedestĭnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedestĭnābam |
| II sing. | praedestĭnābas |
| III sing. | praedestĭnābat |
| I plur. | praedestĭnabāmus |
| II plur. | praedestĭnabātis |
| III plur. | praedestĭnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praedestĭnābo |
| II sing. | praedestĭnābis |
| III sing. | praedestĭnābit |
| I plur. | praedestĭnabĭmus |
| II plur. | praedestĭnabĭtis |
| III plur. | praedestĭnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praedestinavi |
| II sing. | praedestinavisti |
| III sing. | praedestinavit |
| I plur. | praedestinavĭmus |
| II plur. | praedestinavistis |
| III plur. | praedestinavērunt, praedestinavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedestinavĕram |
| II sing. | praedestinavĕras |
| III sing. | praedestinavĕrat |
| I plur. | praedestinaverāmus |
| II plur. | praedestinaverātis |
| III plur. | praedestinavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praedestinavĕro |
| II sing. | praedestinavĕris |
| III sing. | praedestinavĕrit |
| I plur. | praedestinaverĭmus |
| II plur. | praedestinaverĭtis |
| III plur. | praedestinavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praedestĭnem |
| II sing. | praedestĭnes |
| III sing. | praedestĭnet |
| I plur. | praedestĭnēmus |
| II plur. | praedestĭnētis |
| III plur. | praedestĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedestĭnārem |
| II sing. | praedestĭnāres |
| III sing. | praedestĭnāret |
| I plur. | praedestĭnarēmus |
| II plur. | praedestĭnarētis |
| III plur. | praedestĭnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praedestinavĕrim |
| II sing. | praedestinavĕris |
| III sing. | praedestinavĕrit |
| I plur. | praedestinaverĭmus |
| II plur. | praedestinaverĭtis |
| III plur. | praedestinavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedestinavissem |
| II sing. | praedestinavisses |
| III sing. | praedestinavisset |
| I plur. | praedestinavissēmus |
| II plur. | praedestinavissētis |
| III plur. | praedestinavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praedestĭna |
| II plur. | praedestĭnāte |
| FUTUR |
| II sing. | praedestĭnāto |
| III sing. | praedestĭnāto |
| II plur. | praedestĭnatōte |
| III plur. | praedestĭnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praedestĭnans, –antis |
| FUTUR |
| praedestinatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praedestĭnāre |
| PARFAIT |
| praedestinavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praedestinatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praedestinatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praedestĭnandi |
| Datif: | praedestĭnando |
| Accusatif: | ad praedestĭnandum |
| Ablatif: | praedestĭnando |
| SUPIN |
| praedestinatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEDESTINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
