GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praedestĭnor - Diathèse passive

(praedestĭno, praedestĭnas, praedestinavi, praedestĭnāre, praedestinatum)

verbe transitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praedestĭnor
 II sing. praedestĭnāris, praedestĭnāre
 III sing. praedestĭnātur
 I plur. praedestĭnāmur
 II plur. praedestĭnamĭni
 III plur. praedestĭnantur
IMPARFAIT
 I sing. praedestĭnābar
 II sing. praedestĭnabāris, praedestĭnabāre
 III sing. praedestĭnabātur
 I plur. praedestĭnabāmur
 II plur. praedestĭnabamĭni
 III plur. praedestĭnabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praedestĭnābor
 II sing. praedestĭnabĕris, praedestĭnabĕre
 III sing. praedestĭnabĭtur
 I plur. praedestĭnabĭmur
 II plur. praedestĭnabimĭni
 III plur. praedestĭnabuntur
PARFAIT
 I sing. praedestinatus, –a, –um sum
 II sing. praedestinatus, –a, –um es
 III sing. praedestinatus, –a, –um est
 I plur. praedestinati, –ae, –a sumus
 II plur. praedestinati, –ae, –a estis
 III plur. praedestinati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praedestinatus, –a, –um eram
 II sing. praedestinatus, –a, –um eras
 III sing. praedestinatus, –a, –um erat
 I plur. praedestinati, –ae, –a eramus
 II plur. praedestinati, –ae, –a eratis
 III plur. praedestinati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praedestinatus, –a, –um ero
 II sing. praedestinatus, –a, –um eris
 III sing. praedestinatus, –a, –um erit
 I plur. praedestinati, –ae, –a erimus
 II plur. praedestinati, –ae, –a eritis
 III plur. praedestinati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praedestĭner
 II sing. praedestĭnēris, praedestĭnēre
 III sing. praedestĭnētur
 I plur. praedestĭnēmur
 II plur. praedestĭnemĭni
 III plur. praedestĭnentur
IMPARFAIT
 I sing. praedestĭnārer
 II sing. praedestĭnarēris, praedestĭnarēre
 III sing. praedestĭnarētur
 I plur. praedestĭnarēmur
 II plur. praedestĭnaremĭni
 III plur. praedestĭnarentur
PARFAIT
 I sing. praedestinatus, –a, –um sim
 II sing. praedestinatus, –a, –um sis
 III sing. praedestinatus, –a, –um sit
 I plur. praedestinati, –ae, –a simus
 II plur. praedestinati, –ae, –a sitis
 III plur. praedestinati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praedestinatus, –a, –um essem
 II sing. praedestinatus, –a, –um esses
 III sing. praedestinatus, –a, –um esset
 I plur. praedestinati, –ae, –a essemus
 II plur. praedestinati, –ae, –a essetis
 III plur. praedestinati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praedestĭnāre
 II plur. praedestĭnamĭni
FUTUR
 II sing. praedestĭnātor
 III sing. praedestĭnātor
 II plur. –
 III plur. praedestĭnantor
PARTICIPE
PARFAIT
 praedestinatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praedestĭnāri
PARFAIT
 Singolare: praedestinatus, –a, –um esse
 Plurale: praedestinati, –ae, –a esse
FUTUR
 praedestinatum esse
GERUNDIVO
 praedestĭnandus, –a, –um
SUPIN
 praedestinatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praedestĭno praedētermĭnans  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEDESTINOR100}} ---CACHE---