Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | praedicativus |
Gen. | praedicativi |
Dat. | praedicativo |
Acc. | praedicativum |
Abl. | praedicativo |
Voc. | praedicative |
PLURIEL |
Nom. | praedicativi |
Gen. | praedicativōrum |
Dat. | praedicativis |
Acc. | praedicativos |
Abl. | praedicativis |
Voc. | praedicativi |
SINGULIER |
Nom. | praedicativă |
Gen. | praedicativae |
Dat. | praedicativae |
Acc. | praedicativam |
Abl. | praedicativā |
Voc. | praedicativă |
PLURIEL |
Nom. | praedicativae |
Gen. | praedicativārum |
Dat. | praedicativis |
Acc. | praedicativas |
Abl. | praedicativis |
Voc. | praedicativae |
SINGULIER |
Nom. | praedicativum |
Gen. | praedicativi |
Dat. | praedicativo |
Acc. | praedicativum |
Abl. | praedicativo |
Voc. | praedicativum |
PLURIEL |
Nom. | praedicativa |
Gen. | praedicativōrum |
Dat. | praedicativis |
Acc. | praedicativa |
Abl. | praedicativis | |