Déclinaison / Conjugueur latin
praedīco - Diathèse active
(praedīco, praedīcis, praedixi, praedīcĕre, praedictum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praedīco |
| II sing. | praedīcis |
| III sing. | praedīcit |
| I plur. | praedīcĭmus |
| II plur. | praedīcĭtis |
| III plur. | praedīcunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedīcēbam |
| II sing. | praedīcēbas |
| III sing. | praedīcēbat |
| I plur. | praedīcebāmus |
| II plur. | praedīcebātis |
| III plur. | praedīcēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praedīcam |
| II sing. | praedīces |
| III sing. | praedīcet |
| I plur. | praedīcēmus |
| II plur. | praedīcētis |
| III plur. | praedīcent |
| PARFAIT |
| I sing. | praedixi |
| II sing. | praedixisti |
| III sing. | praedixit |
| I plur. | praedixĭmus |
| II plur. | praedixistis |
| III plur. | praedixērunt, praedixēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedixĕram |
| II sing. | praedixĕras |
| III sing. | praedixĕrat |
| I plur. | praedixerāmus |
| II plur. | praedixerātis |
| III plur. | praedixĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praedixĕro |
| II sing. | praedixĕris |
| III sing. | praedixĕrit |
| I plur. | praedixerĭmus |
| II plur. | praedixerĭtis |
| III plur. | praedixĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praedīcam |
| II sing. | praedīcas |
| III sing. | praedīcat |
| I plur. | praedīcāmus |
| II plur. | praedīcātis |
| III plur. | praedīcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedīcĕrem |
| II sing. | praedīcĕres |
| III sing. | praedīcĕret |
| I plur. | praedīcerēmus |
| II plur. | praedīcerētis |
| III plur. | praedīcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praedixĕrim |
| II sing. | praedixĕris |
| III sing. | praedixĕrit |
| I plur. | praedixerĭmus |
| II plur. | praedixerĭtis |
| III plur. | praedixĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedixissem |
| II sing. | praedixisses |
| III sing. | praedixisset |
| I plur. | praedixissēmus |
| II plur. | praedixissētis |
| III plur. | praedixissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praedīcĕ, praedīc |
| II plur. | praedīcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praedīcĭto |
| III sing. | praedīcĭto |
| II plur. | praedīcitōte |
| III plur. | praedīcunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praedīcens, –entis |
| FUTUR |
| praedictūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praedīcĕre |
| PARFAIT |
| praedixisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praedictūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praedictūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praedīcendi |
| Datif: | praedīcendo |
| Accusatif: | ad praedīcendum |
| Ablatif: | praedīcendo |
| SUPIN |
| praedictum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEDICO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
