Déclinaison / Conjugueur latin
praedĭco - Diathèse active
(praedĭco, praedĭcas, praedicavi, praedĭcāre, praedicatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praedĭco |
| II sing. | praedĭcas |
| III sing. | praedĭcat |
| I plur. | praedĭcāmus |
| II plur. | praedĭcātis |
| III plur. | praedĭcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedĭcābam |
| II sing. | praedĭcābas |
| III sing. | praedĭcābat |
| I plur. | praedĭcabāmus |
| II plur. | praedĭcabātis |
| III plur. | praedĭcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praedĭcābo |
| II sing. | praedĭcābis |
| III sing. | praedĭcābit |
| I plur. | praedĭcabĭmus |
| II plur. | praedĭcabĭtis |
| III plur. | praedĭcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praedicavi |
| II sing. | praedicavisti |
| III sing. | praedicavit |
| I plur. | praedicavĭmus |
| II plur. | praedicavistis |
| III plur. | praedicavēreunt, praedicavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedicavĕram |
| II sing. | praedicavĕras |
| III sing. | praedicavĕrat |
| I plur. | praedicaverāmus |
| II plur. | praedicaverātis |
| III plur. | praedicavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praedicavĕro |
| II sing. | praedicavĕris |
| III sing. | praedicavĕrit |
| I plur. | praedicaverĭmus |
| II plur. | praedicaverĭtis |
| III plur. | praedicavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praedĭcem |
| II sing. | praedĭces |
| III sing. | praedĭcet |
| I plur. | praedĭcēmus |
| II plur. | praedĭcētis |
| III plur. | praedĭcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedĭcārem |
| II sing. | praedĭcāres |
| III sing. | praedĭcāret |
| I plur. | praedĭcarēmus |
| II plur. | praedĭcarētis |
| III plur. | praedĭcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praedicavĕrim |
| II sing. | praedicavĕris |
| III sing. | praedicavĕrit |
| I plur. | praedicaverĭmus |
| II plur. | praedicaverĭtis |
| III plur. | praedicavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedicavissem |
| II sing. | praedicavisses |
| III sing. | praedicavisset |
| I plur. | praedicavissēmus |
| II plur. | praedicavissētis |
| III plur. | praedicavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praedĭca |
| II plur. | praedĭcāte |
| FUTUR |
| II sing. | praedĭcāto |
| III sing. | praedĭcāto |
| II plur. | praedĭcatōte |
| III plur. | praedĭcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praedĭcans, –antis |
| FUTUR |
| praedicatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praedĭcāre |
| PARFAIT |
| praedicavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praedicatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praedicatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praedĭcandi |
| Datif: | praedĭcando |
| Accusatif: | ad praedĭcandum |
| Ablatif: | praedĭcando |
| SUPIN |
| praedicatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEDICO200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
