GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praedīcor - Diathèse passive

(praedīco, praedīcis, praedixi, praedīcĕre, praedictum)

verbe transitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praedīcor
 II sing. praedīcĕris, praedīcĕre
 III sing. praedīcĭtur
 I plur. praedīcĭmur
 II plur. praedīcimĭni
 III plur. praedīcuntur
IMPARFAIT
 I sing. praedīcēbar
 II sing. praedīcebāris, praedīcebāre
 III sing. praedīcebātur
 I plur. praedīcebāmur
 II plur. praedīcebamĭni
 III plur. praedīcebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praedīcar
 II sing. praedīcēris, praedīcēre
 III sing. praedīcētur
 I plur. praedīcēmur
 II plur. praedīcemĭni
 III plur. praedīcentur
PARFAIT
 I sing. praedictus, –a, –um sum
 II sing. praedictus, –a, –um es
 III sing. praedictus, –a, –um est
 I plur. praedicti, –ae, –a sumus
 II plur. praedicti, –ae, –a estis
 III plur. praedicti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praedictus, –a, –um eram
 II sing. praedictus, –a, –um eras
 III sing. praedictus, –a, –um erat
 I plur. praedicti, –ae, –a eramus
 II plur. praedicti, –ae, –a eratis
 III plur. praedicti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praedictus, –a, –um ero
 II sing. praedictus, –a, –um eris
 III sing. praedictus, –a, –um erit
 I plur. praedicti, –ae, –a erimus
 II plur. praedicti, –ae, –a eritis
 III plur. praedicti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praedīcar
 II sing. praedīcāris, praedīcāre
 III sing. praedīcātur
 I plur. praedīcāmur
 II plur. praedīcamĭni
 III plur. praedīcantur
IMPARFAIT
 I sing. praedīcĕrer
 II sing. praedīcerēris, praedīcerēre
 III sing. praedīcerētur
 I plur. praedīcerēmur
 II plur. praedīceremĭni
 III plur. praedīcerentur
PARFAIT
 I sing. praedictus, –a, –um sim
 II sing. praedictus, –a, –um sis
 III sing. praedictus, –a, –um sit
 I plur. praedicti, –ae, –a simus
 II plur. praedicti, –ae, –a sitis
 III plur. praedicti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praedictus, –a, –um essem
 II sing. praedictus, –a, –um esses
 III sing. praedictus, –a, –um esset
 I plur. praedicti, –ae, –a essemus
 II plur. praedicti, –ae, –a essetis
 III plur. praedicti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praedīcĕre
 II plur. praedīcimĭni
FUTUR
 II sing. praedīcĭtor
 III sing. praedīcĭtor
 II plur. –
 III plur. praedīcuntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praedictus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praedīci
PARFAIT
 Singolare: praedictus, –a, –um esse
 Plurale: praedicti, –ae, –a esse
FUTUR
 praedictum esse
GERUNDIVO
 praedīcendus, –a, –um
SUPIN
 praedictu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praedĭco praedĭcor  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEDICOR100}} ---CACHE---