GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praedĭcor - Diathèse passive

(praedĭco, praedĭcas, praedicavi, praedĭcāre, praedicatum)

verbe transitif e intransitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praedĭcor
 II sing. praedĭcāris, praedĭcāre
 III sing. praedĭcātur
 I plur. praedĭcāmur
 II plur. praedĭcamĭni
 III plur. praedĭcantur
IMPARFAIT
 I sing. praedĭcābar
 II sing. praedĭcabāris, praedĭcabāre
 III sing. praedĭcabātur
 I plur. praedĭcabāmur
 II plur. praedĭcabamĭni
 III plur. praedĭcabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praedĭcābor
 II sing. praedĭcabĕris, praedĭcabĕre
 III sing. praedĭcabĭtur
 I plur. praedĭcabĭmur
 II plur. praedĭcabimĭni
 III plur. praedĭcabuntur
PARFAIT
 I sing. praedicatus, –a, –um sum
 II sing. praedicatus, –a, –um es
 III sing. praedicatus, –a, –um est
 I plur. praedicati, –ae, –a sumus
 II plur. praedicati, –ae, –a estis
 III plur. praedicati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praedicatus, –a, –um eram
 II sing. praedicatus, –a, –um eras
 III sing. praedicatus, –a, –um erat
 I plur. praedicati, –ae, –a eramus
 II plur. praedicati, –ae, –a eratis
 III plur. praedicati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praedicatus, –a, –um ero
 II sing. praedicatus, –a, –um eris
 III sing. praedicatus, –a, –um erit
 I plur. praedicati, –ae, –a erimus
 II plur. praedicati, –ae, –a eritis
 III plur. praedicati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praedĭcer
 II sing. praedĭcēris, praedĭcēre
 III sing. praedĭcētur
 I plur. praedĭcēmur
 II plur. praedĭcemĭni
 III plur. praedĭcentur
IMPARFAIT
 I sing. praedĭcārer
 II sing. praedĭcarēris, praedĭcarēre
 III sing. praedĭcarētur
 I plur. praedĭcarēmur
 II plur. praedĭcaremĭni
 III plur. praedĭcarentur
PARFAIT
 I sing. praedicatus, –a, –um sim
 II sing. praedicatus, –a, –um sis
 III sing. praedicatus, –a, –um sit
 I plur. praedicati, –ae, –a simus
 II plur. praedicati, –ae, –a sitis
 III plur. praedicati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praedicatus, –a, –um essem
 II sing. praedicatus, –a, –um esses
 III sing. praedicatus, –a, –um esset
 I plur. praedicati, –ae, –a essemus
 II plur. praedicati, –ae, –a essetis
 III plur. praedicati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praedĭcāre
 II plur. praedĭcamĭni
FUTUR
 II sing. praedĭcātor
 III sing. praedĭcātor
 II plur. –
 III plur. praedĭcantor
PARTICIPE
PARFAIT
 praedicatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praedĭcāri
PARFAIT
 Singolare: praedicatus, –a, –um esse
 Plurale: praedicati, –ae, –a esse
FUTUR
 praedicatum esse
GERUNDIVO
 praedĭcandus, –a, –um
SUPIN
 praedicatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praedīcor praedictĭo  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEDICOR200}} ---CACHE---