GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies

praedīvĕs

(praedīvĕs, praedīvĕs, praedīvĕs)

adjectif II classe

Voir la traduction de ce mot



MASCULIN
SINGULIER
Nom.praedīvĕs
Gen.praedivitis
Dat.praediviti
Acc.praedivitem
Abl.praediviti
Voc.praedīvĕs
PLURIEL
Nom.praedivites
Gen.praedivitĭum
Dat.praedivitĭbus
Acc.praedivites
Abl.praedivitĭbus
Voc.praedivites
FÉMININ
SINGULIER
Nom.praedīvĕs
Gen.praedivitis
Dat.praediviti
Acc.praedivitem
Abl.praediviti
Voc.praedīvĕs
PLURIEL
Nom.praedivites
Gen.praedivitĭum
Dat.praedivitĭbus
Acc.praedivites
Abl.praedivitĭbus
Voc.praedivites
NEUTRE
SINGULIER
Nom.praedīvĕs
Gen.praedivitis
Dat.praediviti
Acc.praedīvĕs
Abl.praediviti
Voc.praedīvĕs
PLURIEL
Nom.praedivitĭa
Gen.praedivitĭum
Dat.praedivitĭbus
Acc.praedivitĭa
Abl.praedivitĭbus
Voc.praedivitĭa

<<  praedĭum praedīvīnans  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praediscens adj. part. prés. II cl.
praedisco v. tr. III conjug.
praediscor v. tr. III conjug.
praedĭtus adj. I cl.
praedĭum nom nt. II décl.
praedīvĕs adj. II cl.
praedīvīnans adj. part. prés. II cl.
praedīvīnātĭo nom fém. III décl.
praedivinatūrūs adj. part. fut.
praedivinatus adj. part. parf. I cl.
praedivinatus adj. inf. parf.
praedīvīno v. tr. I conjug.
praedīvīnor v. tr. I conjug.
praedīvīnus adj. I cl.
praedo nom masc. III décl.
praedo v. tr. I conjug.
praedŏcens adj. part. prés. II cl.
praedŏcĕo v. tr. II conjug.
praedŏcĕor v. tr. II conjug.
praedoctūrūs adj. part. fut.
Parcourir les dictionnaire latin à partir de:


{{ID:PRAEDIVES100}} ---CACHE---