GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praedor - Diathèse passive

(praedo, praedas, praedavi, praedāre, praedatum)

verbe transitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praedor
 II sing. praedāris, praedāre
 III sing. praedātur
 I plur. praedāmur
 II plur. praedamĭni
 III plur. praedantur
IMPARFAIT
 I sing. praedābar
 II sing. praedabāris, praedabāre
 III sing. praedabātur
 I plur. praedabāmur
 II plur. praedabamĭni
 III plur. praedabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praedābor
 II sing. praedabĕris, praedabĕre
 III sing. praedabĭtur
 I plur. praedabĭmur
 II plur. praedabimĭni
 III plur. praedabuntur
PARFAIT
 I sing. praedatus, –a, –um sum
 II sing. praedatus, –a, –um es
 III sing. praedatus, –a, –um est
 I plur. praedati, –ae, –a sumus
 II plur. praedati, –ae, –a estis
 III plur. praedati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praedatus, –a, –um eram
 II sing. praedatus, –a, –um eras
 III sing. praedatus, –a, –um erat
 I plur. praedati, –ae, –a eramus
 II plur. praedati, –ae, –a eratis
 III plur. praedati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praedatus, –a, –um ero
 II sing. praedatus, –a, –um eris
 III sing. praedatus, –a, –um erit
 I plur. praedati, –ae, –a erimus
 II plur. praedati, –ae, –a eritis
 III plur. praedati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praeder
 II sing. praedēris, praedēre
 III sing. praedētur
 I plur. praedēmur
 II plur. praedemĭni
 III plur. praedentur
IMPARFAIT
 I sing. praedārer
 II sing. praedarēris, praedarēre
 III sing. praedarētur
 I plur. praedarēmur
 II plur. praedaremĭni
 III plur. praedarentur
PARFAIT
 I sing. praedatus, –a, –um sim
 II sing. praedatus, –a, –um sis
 III sing. praedatus, –a, –um sit
 I plur. praedati, –ae, –a simus
 II plur. praedati, –ae, –a sitis
 III plur. praedati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praedatus, –a, –um essem
 II sing. praedatus, –a, –um esses
 III sing. praedatus, –a, –um esset
 I plur. praedati, –ae, –a essemus
 II plur. praedati, –ae, –a essetis
 III plur. praedati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praedāre
 II plur. praedamĭni
FUTUR
 II sing. praedātor
 III sing. praedātor
 II plur. –
 III plur. praedantor
PARTICIPE
PARFAIT
 praedatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praedāri
PARFAIT
 Singolare: praedatus, –a, –um esse
 Plurale: praedati, –ae, –a esse
FUTUR
 praedatum esse
GERUNDIVO
 praedandus, –a, –um
SUPIN
 praedatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praedor praedūcens  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEDOR200}} ---CACHE---