GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praedūror - Diathèse passive

(praedūro, praedūras, praeduravi, praedūrāre, praeduratum)

verbe transitif e intransitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praedūror
 II sing. praedūrāris, praedūrāre
 III sing. praedūrātur
 I plur. praedūrāmur
 II plur. praedūramĭni
 III plur. praedūrantur
IMPARFAIT
 I sing. praedūrābar
 II sing. praedūrabāris, praedūrabāre
 III sing. praedūrabātur
 I plur. praedūrabāmur
 II plur. praedūrabamĭni
 III plur. praedūrabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praedūrābor
 II sing. praedūrabĕris, praedūrabĕre
 III sing. praedūrabĭtur
 I plur. praedūrabĭmur
 II plur. praedūrabimĭni
 III plur. praedūrabuntur
PARFAIT
 I sing. praeduratus, –a, –um sum
 II sing. praeduratus, –a, –um es
 III sing. praeduratus, –a, –um est
 I plur. praedurati, –ae, –a sumus
 II plur. praedurati, –ae, –a estis
 III plur. praedurati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praeduratus, –a, –um eram
 II sing. praeduratus, –a, –um eras
 III sing. praeduratus, –a, –um erat
 I plur. praedurati, –ae, –a eramus
 II plur. praedurati, –ae, –a eratis
 III plur. praedurati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praeduratus, –a, –um ero
 II sing. praeduratus, –a, –um eris
 III sing. praeduratus, –a, –um erit
 I plur. praedurati, –ae, –a erimus
 II plur. praedurati, –ae, –a eritis
 III plur. praedurati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praedūrer
 II sing. praedūrēris, praedūrēre
 III sing. praedūrētur
 I plur. praedūrēmur
 II plur. praedūremĭni
 III plur. praedūrentur
IMPARFAIT
 I sing. praedūrārer
 II sing. praedūrarēris, praedūrarēre
 III sing. praedūrarētur
 I plur. praedūrarēmur
 II plur. praedūraremĭni
 III plur. praedūrarentur
PARFAIT
 I sing. praeduratus, –a, –um sim
 II sing. praeduratus, –a, –um sis
 III sing. praeduratus, –a, –um sit
 I plur. praedurati, –ae, –a simus
 II plur. praedurati, –ae, –a sitis
 III plur. praedurati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praeduratus, –a, –um essem
 II sing. praeduratus, –a, –um esses
 III sing. praeduratus, –a, –um esset
 I plur. praedurati, –ae, –a essemus
 II plur. praedurati, –ae, –a essetis
 III plur. praedurati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praedūrāre
 II plur. praedūramĭni
FUTUR
 II sing. praedūrātor
 III sing. praedūrātor
 II plur. –
 III plur. praedūrantor
PARTICIPE
PARFAIT
 praeduratus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praedūrāri
PARFAIT
 Singolare: praeduratus, –a, –um esse
 Plurale: praedurati, –ae, –a esse
FUTUR
 praeduratum esse
GERUNDIVO
 praedūrandus, –a, –um
SUPIN
 praeduratu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praedūro praedūrus  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEDUROR100}} ---CACHE---