Déclinaison / Conjugueur latin
praefestīno - Diathèse active
(praefestīno, praefestīnas, praefestinavi, praefestīnāre, praefestinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praefestīno |
II sing. | praefestīnas |
III sing. | praefestīnat |
I plur. | praefestīnāmus |
II plur. | praefestīnātis |
III plur. | praefestīnant |
IMPARFAIT |
I sing. | praefestīnābam |
II sing. | praefestīnābas |
III sing. | praefestīnābat |
I plur. | praefestīnabāmus |
II plur. | praefestīnabātis |
III plur. | praefestīnābant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praefestīnābo |
II sing. | praefestīnābis |
III sing. | praefestīnābit |
I plur. | praefestīnabĭmus |
II plur. | praefestīnabĭtis |
III plur. | praefestīnābunt |
PARFAIT |
I sing. | praefestinavi |
II sing. | praefestinavisti |
III sing. | praefestinavit |
I plur. | praefestinavĭmus |
II plur. | praefestinavistis |
III plur. | praefestinavērunt, praefestinavēre |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praefestinavĕram |
II sing. | praefestinavĕras |
III sing. | praefestinavĕrat |
I plur. | praefestinaverāmus |
II plur. | praefestinaverātis |
III plur. | praefestinavĕrant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praefestinavĕro |
II sing. | praefestinavĕris |
III sing. | praefestinavĕrit |
I plur. | praefestinaverĭmus |
II plur. | praefestinaverĭtis |
III plur. | praefestinavĕrint |
PRÉSENT |
I sing. | praefestīnem |
II sing. | praefestīnes |
III sing. | praefestīnet |
I plur. | praefestīnēmus |
II plur. | praefestīnētis |
III plur. | praefestīnent |
IMPARFAIT |
I sing. | praefestīnārem |
II sing. | praefestīnāres |
III sing. | praefestīnāret |
I plur. | praefestīnarēmus |
II plur. | praefestīnarētis |
III plur. | praefestīnārent |
PARFAIT |
I sing. | praefestinavĕrim |
II sing. | praefestinavĕris |
III sing. | praefestinavĕrit |
I plur. | praefestinaverĭmus |
II plur. | praefestinaverĭtis |
III plur. | praefestinavĕrint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praefestinavissem |
II sing. | praefestinavisses |
III sing. | praefestinavisset |
I plur. | praefestinavissēmus |
II plur. | praefestinavissētis |
III plur. | praefestinavissent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praefestīna |
II plur. | praefestīnāte |
FUTUR |
II sing. | praefestīnāto |
III sing. | praefestīnāto |
II plur. | praefestīnatōte |
III plur. | praefestīnanto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
praefestīnans, antis |
FUTUR |
praefestinatūrūs, a, ūm |
INFINITIF |
PRÉSENT |
praefestīnāre |
PARFAIT |
praefestinavisse |
FUTUR |
Singolare: | praefestinatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | praefestinatūros, as, a esse |
GERUNDIF |
Génitif: | praefestīnandi |
Datif: | praefestīnando |
Accusatif: | ad praefestīnandum |
Ablatif: | praefestīnando |
SUPIN |
praefestinatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEFESTINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|