GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praefīgor - Diathèse passive

(praefīgo, praefīgis, praefixi, praefīgĕre, praefixum)

verbe transitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praefīgor
 II sing. praefīgĕris, praefīgĕre
 III sing. praefīgĭtur
 I plur. praefīgĭmur
 II plur. praefīgimĭni
 III plur. praefīguntur
IMPARFAIT
 I sing. praefīgēbar
 II sing. praefīgebāris, praefīgebāre
 III sing. praefīgebātur
 I plur. praefīgebāmur
 II plur. praefīgebamĭni
 III plur. praefīgebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praefīgar
 II sing. praefīgēris, praefīgēre
 III sing. praefīgētur
 I plur. praefīgēmur
 II plur. praefīgemĭni
 III plur. praefīgentur
PARFAIT
 I sing. praefixus, –a, –um sum
 II sing. praefixus, –a, –um es
 III sing. praefixus, –a, –um est
 I plur. praefixi, –ae, –a sumus
 II plur. praefixi, –ae, –a estis
 III plur. praefixi, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praefixus, –a, –um eram
 II sing. praefixus, –a, –um eras
 III sing. praefixus, –a, –um erat
 I plur. praefixi, –ae, –a eramus
 II plur. praefixi, –ae, –a eratis
 III plur. praefixi, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praefixus, –a, –um ero
 II sing. praefixus, –a, –um eris
 III sing. praefixus, –a, –um erit
 I plur. praefixi, –ae, –a erimus
 II plur. praefixi, –ae, –a eritis
 III plur. praefixi, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praefīgar
 II sing. praefīgāris, praefīgāre
 III sing. praefīgātur
 I plur. praefīgāmur
 II plur. praefīgamĭni
 III plur. praefīgantur
IMPARFAIT
 I sing. praefīgĕrer
 II sing. praefīgerēris, praefīgerēre
 III sing. praefīgerētur
 I plur. praefīgerēmur
 II plur. praefīgeremĭni
 III plur. praefīgerentur
PARFAIT
 I sing. praefixus, –a, –um sim
 II sing. praefixus, –a, –um sis
 III sing. praefixus, –a, –um sit
 I plur. praefixi, –ae, –a simus
 II plur. praefixi, –ae, –a sitis
 III plur. praefixi, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praefixus, –a, –um essem
 II sing. praefixus, –a, –um esses
 III sing. praefixus, –a, –um esset
 I plur. praefixi, –ae, –a essemus
 II plur. praefixi, –ae, –a essetis
 III plur. praefixi, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praefīgĕre
 II plur. praefīgimĭni
FUTUR
 II sing. praefīgĭtor
 III sing. praefīgĭtor
 II plur. –
 III plur. praefīguntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praefixus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praefīgi
PARFAIT
 Singolare: praefixus, –a, –um esse
 Plurale: praefixi, –ae, –a esse
FUTUR
 praefixum esse
GERUNDIVO
 praefīgendus, –a, –um
SUPIN
 praefixu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praefīgo praefĭgūrans  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEFIGOR100}} ---CACHE---