Déclinaison / Conjugueur latin
praeflōrĕo - Diathèse active
(praeflōrĕo, praeflōres, praeflōrēre, praeflorui)
verbe intransitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praeflōrĕo |
| II sing. | praeflōres |
| III sing. | praeflōret |
| I plur. | praeflōrēmus |
| II plur. | praeflōrētis |
| III plur. | praeflōrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeflōrēbam |
| II sing. | praeflōrēbas |
| III sing. | praeflōrēbat |
| I plur. | praeflōrebāmus |
| II plur. | praeflōrebātis |
| III plur. | praeflōrēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praeflōrēbo |
| II sing. | praeflōrēbis |
| III sing. | praeflōrēbit |
| I plur. | praeflōrebĭmus |
| II plur. | praeflōrebĭtis |
| III plur. | praeflōrēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praeflorui |
| II sing. | praefloruisti |
| III sing. | praefloruit |
| I plur. | praefloruĭmus |
| II plur. | praefloruistis |
| III plur. | praefloruēreunt, praefloruēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praefloruĕram |
| II sing. | praefloruĕras |
| III sing. | praefloruĕrat |
| I plur. | praefloruerāmus |
| II plur. | praefloruerātis |
| III plur. | praefloruĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praefloruĕro |
| II sing. | praefloruĕris |
| III sing. | praefloruĕrit |
| I plur. | praefloruerĭmus |
| II plur. | praefloruerĭtis |
| III plur. | praefloruĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praeflōrĕam |
| II sing. | praeflōrĕas |
| III sing. | praeflōrĕat |
| I plur. | praeflōreāmus |
| II plur. | praeflōreātis |
| III plur. | praeflōrĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeflōrērem |
| II sing. | praeflōrēres |
| III sing. | praeflōrēret |
| I plur. | praeflōrerēmus |
| II plur. | praeflōrerētis |
| III plur. | praeflōrērent |
| PARFAIT |
| I sing. | praefloruĕrim |
| II sing. | praefloruĕris |
| III sing. | praefloruĕrit |
| I plur. | praefloruerĭmus |
| II plur. | praefloruerĭtis |
| III plur. | praefloruĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praefloruissem |
| II sing. | praefloruisses |
| III sing. | praefloruisset |
| I plur. | praefloruissēmus |
| II plur. | praefloruissētis |
| III plur. | praefloruissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praeflōre |
| II plur. | praeflōrēte |
| FUTUR |
| II sing. | praeflōrēto |
| III sing. | praeflōrēto |
| II plur. | praeflōretōte |
| III plur. | praeflōrento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praeflōrens, –entis |
| FUTUR |
| – |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praeflōrēre |
| PARFAIT |
| praefloruisse |
| FUTUR |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praeflōrendi |
| Datif: | praeflōrendo |
| Accusatif: | ad praeflōrendum |
| Ablatif: | praeflōrendo |
| SUPIN |
| – |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEFLOREO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
