Déclinaison / Conjugueur latin
praeflōro - Diathèse active
(praeflōro, praeflōras, praefloravi, praeflōrāre, praefloratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praeflōro |
| II sing. | praeflōras |
| III sing. | praeflōrat |
| I plur. | praeflōrāmus |
| II plur. | praeflōrātis |
| III plur. | praeflōrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeflōrābam |
| II sing. | praeflōrābas |
| III sing. | praeflōrābat |
| I plur. | praeflōrabāmus |
| II plur. | praeflōrabātis |
| III plur. | praeflōrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praeflōrābo |
| II sing. | praeflōrābis |
| III sing. | praeflōrābit |
| I plur. | praeflōrabĭmus |
| II plur. | praeflōrabĭtis |
| III plur. | praeflōrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praefloravi |
| II sing. | praefloravisti |
| III sing. | praefloravit |
| I plur. | praefloravĭmus |
| II plur. | praefloravistis |
| III plur. | praefloravērunt, praefloravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praefloravĕram |
| II sing. | praefloravĕras |
| III sing. | praefloravĕrat |
| I plur. | praefloraverāmus |
| II plur. | praefloraverātis |
| III plur. | praefloravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praefloravĕro |
| II sing. | praefloravĕris |
| III sing. | praefloravĕrit |
| I plur. | praefloraverĭmus |
| II plur. | praefloraverĭtis |
| III plur. | praefloravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praeflōrem |
| II sing. | praeflōres |
| III sing. | praeflōret |
| I plur. | praeflōrēmus |
| II plur. | praeflōrētis |
| III plur. | praeflōrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeflōrārem |
| II sing. | praeflōrāres |
| III sing. | praeflōrāret |
| I plur. | praeflōrarēmus |
| II plur. | praeflōrarētis |
| III plur. | praeflōrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praefloravĕrim |
| II sing. | praefloravĕris |
| III sing. | praefloravĕrit |
| I plur. | praefloraverĭmus |
| II plur. | praefloraverĭtis |
| III plur. | praefloravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praefloravissem |
| II sing. | praefloravisses |
| III sing. | praefloravisset |
| I plur. | praefloravissēmus |
| II plur. | praefloravissētis |
| III plur. | praefloravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praeflōra |
| II plur. | praeflōrāte |
| FUTUR |
| II sing. | praeflōrāto |
| III sing. | praeflōrāto |
| II plur. | praeflōratōte |
| III plur. | praeflōranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praeflōrans, –antis |
| FUTUR |
| praefloratūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praeflōrāre |
| PARFAIT |
| praefloravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praefloratūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praefloratūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praeflōrandi |
| Datif: | praeflōrando |
| Accusatif: | ad praeflōrandum |
| Ablatif: | praeflōrando |
| SUPIN |
| praefloratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEFLORO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
